Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2008

Πρόταση 8η Διοικητικός Αυτοματισμός

Στο δημόσιο τομέα της χώρας μας ισχύει, κάποιοι άγραφοι αλλά εξαιρετικά ισχυροί κανόνες όπως:
η δημόσια διοίκηση είναι κομματικό λάφυρο της εκάστοτε κυβέρνησης
η παροχή υπηρεσιών είναι εξαιρετικά χαμηλού επιπέδου, αλλά εξαιρετικά υψηλού κόστους.
Γιατί; Η εύκολη απάντηση είναι ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι τεμπέληδες γιατί έχουν εξασφαλίσει τη μονιμότητα.
Στοιχείο 1ο Από το 1.056.000 εργαζομένους με εργοδότη το δημόσιο μόνο 420.000 είναι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι. Όλοι οι υπόλοιποι είναι με κάθε είδους σύμβαση. Σύμβαση εργασίας, σύμβαση χρόνου, σύμβαση έργου, νοικιασμένοι.
Στοιχείο 2ο Το δημόσιο αγοράζει υπηρεσίες και υπαλλήλους από την αγορά συναλλασσόμενο με επιχειρηματίες και ψηφοφόρους.
Στοιχείο 3ο ο δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας είναι εξαιρετικά αυστηρός, απλά εφαρμόζεται a la carte όπως άλλωστε και κάθε νόμος στην Ελλάδα.
Οι υπάλληλοι με εργοδότη το δημόσιο, είτε μόνιμοι που διεκδικούν την καριέρα τους, είτε συμβασιούχοι που διεκδικούν μια σύμβαση, εξαρτώνται χωρίς κανόνες από τους πολιτικούς τους προϊσταμένους.
Άμεση κατάργηση όλων των συμβάσεων έργου στο δημόσιο τομέα. Είναι όλες καταχρηστικές και παράνομες.
Άμεση κατάργηση ενοικιάσεως υπαλλήλων στον δημόσιο τομέα
Άμεση αλλαγή των οργανισμών των Υπουργείων και ρεαλιστική καταγραφή οργανογραμμάτων, ανθρώπινου δυναμικού, θέσεων ευθύνης , χαρτογράφηση αναγκών και δυνατοτήτων.
Καμία πρόσληψη εκτός ΑΣΕΠ
Γραπτές εξετάσεις προαγωγών μέσω υπηρεσίας του ΥΠΕΣΔΔΑ
Διαφοροποίηση της λειτουργίας του Υπόλογου
Αναβάθμιση του ρόλου των επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης.

4 σχόλια:

gerasimos είπε...

Πρέπει να γίνει εκ νέου χαρτογράφηση ΟΛΩΝ των υπηρεσιών. Να γίνουν καινούργια οργανογράμματα, προκειμένου να φανούν οι ελλείψεις των υπηρεσιών οι οποίες αρχικά θα πρέπει να καλυφθούν μόνο με μετατάξεις, αλλά ατόμων που να έχουν τα εξειδικευμένα για την υπηρεσία προσόντα. Και πρέπει να δοθεί ένα τέλος στις αθρόες προσλήψεις συμβασιούχων από το παράθυρο ή με 'αμαρτωλούς' διαγωνισμούς. Σε περιπτώσεις που προκύψουν ανάγκες ακόμα πιο εξειδικευμένου προσωπικού πρέπει να γίνονται ανάλογες προσλήψεις μόνο με γραπτούς διαγωνισμούς και ΜΟΝΟ μέσω ΑΣΕΠ (όπως είπες κι εσύ). Κοινώς η θωράκιση των δημόσιων υπηρεσιών από πελατειακές και ρουσφετολογικές προσλήψεις και η στελέχωσή τους με άτομα υπεράνω πάσης κομματικής ταυτότητας θα ανανεώσει την εμπιστοσύνη του πολίτη στο δημόσιο.

Ναπoλέων είπε...

Σ' αυτήν την ενότητα/πρόταση με τον τίτλο
Διοικητικός αυτοματισμός
εγώ θα έβλεπα να ταιριάζουν προτάσεις
Αυτοματισμού των σχέσεων πολίτη κράτους,
όπου είναι εφικτό, και κυρίως στα φορολογικά θέματα.
Ό,τι δηλαδή έγινε με τις "αντικειμενικές αξίες των ακινήτων", που, άσχετα με τό πόσο πράγματι είναι αντικειμενικές, αφήρεσαν από τους εφοριακούς ένα από τα σοβαρότερα εργαλεία δωροληψίας.

Αν αυτό επεκταθεί και άσχετα με το πόση μελέτη θέλει κάθε περίπτωση {π.χ. ο μοναδικός συντελεστής καθαρού κέρδους των επειχειρήσεων, που ...μισοεφαρμόζεται νομίζω}
θα αφαιρέσει και άλλα εργαλεία δωροληψίας.

Μιά άλλη φορά θα παραθέσω το πού βλέπω να εφαρμόζεται κάτι ανάλογο π.χ. πολεοδομία αλλά καλό είναι να πιάσει το θέμα κάποιος σχετικότερος από μένα.

bready είπε...

Εχω την αίσθηση πως μιλάμε για ουτοπίες. Για μη εφαρμόσιμες λύσεις ή για λύσεις που απαιτούν τουλάχιστον επανίδρυση του κράτους!
Αδυνατώ να καταλάβω πώς μιλάμε για ανανέωση της εμπιστοσύνης του πολίτη στο δημόσιο, όταν οι περισσότεροι θα ήθελαν απλώς να είναι αυτοί δημόσιοι υπάλληλοι και να φέρονται μ' αυτόν τον τρόπο. Αυτό είναι που ενοχλεί περισσότερο, όχι το γεγονός, αλλά το ότι "δεν είμαι εγώ αυτός που το κάνει", και συνεπώς αισθάνομαι ανόητος! Ενδεικτικά σας θυμίζω τις στιγμές απείρου κάλλους, που είδαμε όλοι στις οθόνες μας με τα 3000 ευρώ για τους πυρόπληκτους...
Για ν' αλλάξει η κατάσταση, χρειάζεται πρώτα απ' όλα αλλαγή της νοοτροπίας του Ελληνα πολίτη, πρέπει να ξεφύγουμε απ' το γνωστό κλισέ "ρε, ξέρεις ποιος είμαι εγώ;" και όσα αυτό συνεπάγεται.
Πιστεύετε στ' αλήθεια πως μπορεί κάποιος ν' αναλάβει το πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό κλπ. κόστος για τέτοιες ιστορίες; Εννοώ δημοσίως.
Κι εγώ είμαι υπέρ της απόδοσης ευθυνών, αλλά ποιος δημόσιος υπάλληλος, κρατικός λειτουργός κλπ. είναι στ' αλήθεια υπεύθυνος για τις πράξεις του; Ποιος έχει ποτέ αναλάβει την ευθύνη για κάτι; Πάντα κάτι άλλο φταίει ("το κακό το ριζικό μας..." που λέει κι ο ποιητής), πάντα κάποιος άλλος την πληρώνει, όπως μικροί που ποτέ δεν είχαμε κάνει εμείς τη ζημιά...

Unknown είπε...

Καταρχήν, θεωρώ ότι σε κάποιες περιπτώσεις, δεν μπορεί να μην υπάρχουν σχέσεις συμβάσεων έργου.Για παράδειγμα σε ότι αφορά στον καθαρισμό και φύλαξη των δημόσιων κτιρίων κλπ.
Επίσης πιστεύω ότι αυτό που λείπει από το δημόσιο είναι το όραμα, ο στόχος και το κίνητρο.
Το όραμα είναι πολύ δύσκολο(όχι ακατόρθωτο) να το εμφυσήσεις στο νωχεληκό υπάλληλο που δεν τον κουνάει τίποτα.Αλλά τον στόχο(ποσοτικό και ποιοτικό) και το κίνητρο(χρηματικο)νομίζω ότι είναι απαραίτητο σε κάθε εργασία.