Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2008

Τί να κάνουμε για ν' αποφύγουμε δωροδοκίες

Απλά πράμματα... δύσκολα όμως... όπως όλα τα απλά...
Σημειώστε πάντως ότι τα παρακάτω ΔΕΝ απευθύνονται σε όσους έχουν ως "μανιέρα", ως συνήθη πρακτική, την δωροδοκία, ίσως γιατί και οι ίδιοι «τά παίρνουν» σε άλλες περιπτώσεις, είτε γιατί είναι απόλυτα πεπεισμένοι ότι «χωρίς λάδι δεν δουλεύει η μηχανή».
Απευθύνονται σε όσους αγανάκτησαν, έφτυσαν στον κόρφο τους, όταν -και άν- κάποτε εξαναγκάστηκαν να δωροδοκήσουν, απευθύνονται σε εκείνους που διατηρούν μιάν ελπίδα ότι «πρέπει να γίνεται κι αλλοιώς, δεν μπορεί!».
Απευθύνονται τέλος σε όλους όσους θέλουν να έχουν τον τρόπο να κάνουν κάτι ΧΩΡΙΣ ΔΩΡΟΔΟΚΙΑ, όχι τόσο για ηθικούς λόγους, αλλά μόνο και μόνο γιατί έτσι ΘΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟΙΧΙΣΕΙ ΦΤΗΝΟΤΕΡΑ!!! Και θα έχουν κάθε λόγο μετά να θεωρούν τον εαυτό τους ΕΞΥΠΝΟΤΕΡΟ από τους δωροδοκούντες!!!
Και είναι αυτά πράγματα που μπορούμε και ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε εμείς, μόνοι μας, για «πάρτη μας», στην παρούσα κατάσταση, άσχετα με εκείνα που πρέπει να παλαίψουμε για να κάνει το Κράτος!!!

1ο (και καλλίτερο): Ετοιμαστείτε ΕΓΚΑΙΡΑ γι' αυτό που θέλετε να κάνετε.
Ο παράγων «χρόνος» είναι συνήθως το κύριο μέσον που χρησιμοποιούν οι διεφθαρμένοι υπάλληλοι "γενικών υποθέσεων" για να αποσπάσουν δώρα.
Εσείς φροντίστε να έχετε άνετα χρονικά περιθώρια στην διάθεσή σας, ώστε να μην χρειαστεί να ...επικολλήσετε "γρηγορόσημο"...
Η πιό συνηθισμένη τέτοια περίπτωση είναι οι άδειες οικοδόμησης, οι απόλυτα νόμιμες, που δεν επιζητούν παραθυράκια στο νόμο για λίγα τετραγωνικά περισσότερα...
ΣΠΙΤΙ πάτε να φτιάξετε, ΔΕΝ πρέπει να βιάζεστε! Έτσι κι αλλοιώς, αν δεν προσέξετε, ο μπετατζής, ο τουβλάς, ο σοφατζής, ο υδραυλικός κλπ μπορούν να σάς καθυστερήσουν ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ από έναν διεφθαρμένο υπάλληλο της Πολεοδομίας, που θέλει να σάς στριμώξει, καθυστερώντας, για να τόν "λαδώσετε"!
Με μέρος από τα λεφτά που θα εξοικονομήσετε από την ΜΗ δωροδοκία, μπορείτε να πληρώσετε καλλίτερα, συνεπέστερα συνεργεία, ώστε να κερδίσετε τον χρόνο που σάς "έφαγε" ο μη δωροδοκηθείς διεφθαρμένος.

2ο (σημαντικό): Οπλιστείτε με αφοβία και αντοχή.
Ο παράγων «φόβος» είναι συνήθως το κύριο μέσον που χρησιμοποιούν οι διεφθαρμένοι εφοριακοί για να αποσπάσουν δώρα.
Δυστυχώς οι νόμοι κι οι διατάξεις τούς δίνουν τα περιθώρια να απειλούν, με, πολλές φορές πλασματικά ή εντελώς ψεύτικα, υπέρογκα πρόστιμα.
Αν είστε τίμιος επαγγελματίας (δεν κόβετε π.χ. άσχετα τιμολόγια κλπ) κι απλώς κάτι έχετε παραλείψει, κάτι έχετε ξεχάσει, κάτι δεν αντέχατε τότε να πληρώσετε και τ' αφήσατε, κάποια λάθη κάνατε, ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ ΤΙΠΟΤΑ:
Είναι βέβαιο πως ο διεφθαρμένος εφοριακός, που πάει να σάς τρομάξει με υπέρογκα πρόστιμα, σε άλλες όμοιες αλλά πολύ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ περιπτώσεις από τη δικιά σας επέβαλε τα ελάχιστα πρόστιμα, σ' αυτούς που τόν είχαν δωροδοκήσει! Έτσι θα έχει μεγάλη δυσκολία, αν μή ΑΔΥΝΑΜΙΑ, να επιβάλει σε σάς το ανώτατο όριο προστίμου. Και σε σάς το ΚΑΤΩΤΑΤΟ θα βάλει εντέλει! Ειδικά αν δείξετε διάθεση να δώσετε συνέχεια με ένσταση, προσφυγή κλπ.
Αλλά και μεγαλύτερο να βάλει, μπορείτε να προσφύγετε στα Δικαστήρια και να κερδίσετε, ακόμα και χωρίς δικηγόρο, ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ !
Στο φόβο σας ποντάρουν! Αν δεν καταφέρουν να σάς τόν επιβάλλουν, κερδίσατε!
Ίσως φανεί άσχετο, αλλά δεν είναι: Χωρίς ίχνος περιαυτολογίας, πιστέψτε με, την 1η με δικηγόρο, τις άλλες χωρίς δικηγόρο ή μάρτυρες, έχω αθωωθεί σε 3 (τρείς) περιπτώσεις «υπερβολικής ταχύτητας», καταγραμμένης από «RADAR», και σε μία παραβίασης λεωφορειολωρίδας. Δεν έτρεχα καμμιά από τις 3 φορές και η λ/λωρίδα που παραβίασα δεν είχε εμφανή σήμανση. Πήγα και τά 'πα καθαρά στα δικαστήρια (είχα και φωτογραφίες, διαγράμματα) και μέ πίστεψαν! Άνθρωποι είναι κι οι Δικαστές! Οι αποφάσεις στη διάθεση κάθε δύσπιστου...

3ο (αρκετά σπουδαίο): Μην ακούτε τις «σειρήνες»
Ό,τι και να σάς συμβεί, ΜΗΝ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΕΙΤΕ γνωστούς σας!!! Πιείτε το με το ζουμί σας! Με την τόση εξάπλωση που έχει η διαφθορά, το πιθανότερο είναι οι γνωστοί σας να έχουν «προσχωρήσει» στην δωροδοκία, και, για να δικαιολογήσουν την ΔΙΚΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΣΗ, για να απαλύνουν τις δικές τους ενοχές, θα σάς προτρέψουν να δωροδοκήσετε κι εσείς!!! Θα σάς πούν ότι δεν θα πετύχετε τίποτε χωρίς δωροδοκία, πως θα ταλαιπωρηθείτε τζάμπα και άλλα τέτοια. ΜΗΝ τό συζητήσετε, κι αν σάς ξεφύγει, ΜΗΝ υποκύψετε στις σειρήνες! Κάτι ήξερε κι ο Οδυσσέας! Για την δικιά τους «πάρτη» τά λένε όσα λένε...

4ο (έτσι κι έτσι): Η πολυνομία, τα απειράριθμα παραθυράκια...
...των Νόμων και των διατάξεων {άριστο αντι-δείγμα της ποιότητας της δημοκρατίας μας...}.
Εδώ δεν θα σάς εκβιάσουν. Εδώ θα προσπαθήσουν να σάς δελεάσουν. Ο υπάλληλος που ξέρει αυτά τα παραθυράκια, θα προσπαθήσει, με το αζημίωτο φυσικά, και μάλιστα ...παραφουσκωμένο αζημίωτο, να σάς τάξει λαγούς με πετραχήλια, ότι "αυτό" γίνεται κι έτσι, πολύ καλλίτερα για σάς, αρκεί..., ξέρετε..., πρέπει να υπογράψει κι η Επιτροπή που θέλουν τόσα, αλλά εγώ θα τα βολέψω με τόσα, ΓΙΑ ΣΑΣ, μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα...
Φροντίστε να τού κερδίστε την εμπιστοσύνη του, δείχνοντας ότι δεν έχετε δισταγμούς, ότι ΑΥΤΟ θα κάνετε που σάς λέει, αλλά δείξτε και μιά κάποια ...χαζούλικη περιέργεια, πως δεν πιστεύετε στα μάτια σας ότι μπορεί να έχετε τόση ωφέλεια κλπ κλπ κλπ κλπ.
Είναι σίγουρο ότι θα σάς αποκαλύψει τον τρόπο, τα παραθυράκια! Και για να κάνει τον έξυπνο, και για να σιγουρέψει την ...αφοσίωσή σας σ' αυτόν! Δεν θα σάς πει ίσως λεπτομέρειες αλλά θα σάς δείξει τον δρόμο!
Κι εσείς «σαν έτοιμοι από καιρό» πού 'πε κι ο μέγας Αλεξανδρινός, θα αξιοποιήσετε τον δρόμο ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΔΩΡΟΔΟΚΙΑ.
Τα περί Επιτροπών είναι, συνήθως, 99% μπαρούφες.

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008

Και τώρα τι κάνουμε παιδιά;

Καταρχήν ένας απολογισμός. Δεν ξέρω τι λέτε εσείς αλλά όταν αρχίσαμε την ιδέα αυτή πέντε-έξη άνθρωποι πριν δυο-τρεις βδομάδες, εγώ δεν περίμενα να εξελιχθούν τα πράγματα τόσο καλά, και ποσοτικά και ποιοτικά.

Ποσοτικά όσο αφορά την συμμετοχή των φίλων που μας δηλώσαν την συμπαράστασή τους, καταθέσαν προτάσεις, διέδωσαν την ιδέα αυτή, γενικά βοήθησαν. Ξέρουμε ότι υπάρχουν και άλλοι εκεί έξω που δεν δηλώσαν φωναχτά «παρών» αλλά είναι μαζί μας.

Ποιοτικά όσο αφορά τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί. Πολλές από αυτές είναι φανερό ότι έχουν γίνει από ανθρώπους που είναι ειδικοί στον αντίστοιχο τομέα, ότι αφορούν το αντικείμενο της δουλειάς τους ή της κοινωνικής συνεισφοράς τους. Δεν είναι λόγια του αέρα, είναι μέτρα εφαρμόσιμα, χειροπιαστά.

Ένα δεύτερο ποιοτικό στοιχείο που θεωρώ πολύ σημαντικό είναι ότι χωρίς κανονισμούς, καταστατικά, διαδικασίες, ψηφοφορίες, οι συμμετέχοντες εδώ βρήκαν τρόπο να συνεννοηθούν και να βγάλουν ένα αποτέλεσμα. Πολιτισμένα, δημοκρατικά και όμορφα, φτου να μην ματιαχτούμε.

Με άλλα λόγια μέχρι εδώ πολύ καλά.

Τα επόμενα βήματα, τι κάνουμε τώρα;

Καταθέτω εδώ τον προσωπικό μου προβληματισμό, ας πούμε όλοι την γνώμη μας και μετά να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα να βγάλουμε μια συνισταμένη των απόψεων που θα διατυπωθούν. Τα βήματα που βλέπω ότι μπορούμε να κάνουμε από εδώ και πέρα είναι τα ακόλουθα:
  1. Να ρίξουμε όλοι μας μια ματιά στις προτάσεις που έχουν ήδη κατατεθεί, να κάνουμε την κριτική μας και να δούμε που μπορούν αυτές να τροποποιηθούν. Οι συντάκτες των προτάσεων να αξιοποιήσουν την κριτική αυτών των προτάσεων και να τις επαναδιατυπώσουν ώστε να γίνουν πληρέστερες. (Προσωπικά ομολογώ ότι για κάποιες από αυτές δηλώνω άγνοια για τις τεχνικές λεπτομέρειες π.χ. για τις πολεοδομίες, για τα δάση, για τις άλλες θα προσπαθήσω. Μήπως θα μπορούσαμε να καλέσουμε ειδικούς να μας πουν την γνώμη τους;)
  2. Να ερευνήσουμε την δυνατότητα η πρωτοβουλία μας αυτή να πάρει μεγαλύτερη δημοσιότητα. Να αξιοποιήσουμε επαφές με ΜΜΕ, τύπο; Θα ήταν πολύ θετικό την προσπάθεια μας να την πλαισίωναν και να την υποστήριζαν περισσότερα άτομα. Μπορούμε να κάνουμε κάτι παραπάνω για την διάδοση της ιδέας στο διαδίκτυο;
  3. Να απευθύνουμε τις προτάσεις στα κόμματα και σε φορείς. Μια ιδέα είναι σε πρώτο στάδιο να στείλουμε από ένα email σε όλα τα μέλη του κοινοβουλίου και σε δεύτερο στάδιο να κάνουμε επαφή με τα κόμματα. Στο πρώτο στάδιο να ενημερώνουμε για την πρωτοβουλία μας τους βουλευτές, και στο δεύτερο στάδιο να ζητούμε από τα κόμματα να πάρουν θέση πάνω στις προτάσεις που έχουν διατυπωθεί. Τι λέμε για αυτό; Υπάρχει μήπως κάποιο άλλο στάδιο πριν για καλύτερη προετοιμασία της κίνησης αυτής; Πόσο έτοιμοι νοιώθουμε;
  4. Υπάρχει από την αρχή η διατυπωμένη ιδέα για συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Προσωπικά πιστεύω ότι σήμερα δεν θα βοηθούσε πολύ. Έτσι πως είναι σήμερα τα πράγματα, κρίνω ότι στην Αθήνα δεν θα συγκέντρωνε παραπάνω από 50-100 άτομα, δεν θα είχε σπουδαία αποτελέσματα. Άλλες απόψεις;

Αφήστε την δική σας γνώμη είτε στα σχόλια αυτής της ανάρτησης είτε σε μια νέα ανάρτηση.

Διαδικαστικά να ενημερώσω, ότι η νομενκλατούρα που διαχειρίζεται το blog αυτό αποφάσισε ότι πέρα από την κατάθεση των συγκεκριμένων προτάσεων, όλοι οι συντάκτες του ιστολογίου μπορούν να αναρτούν τις απόψεις τους σε κείμενα που βάζουν κάτω από τις ετικέτες «κείμενα» ή «απόψεις», φυσικά μέσα στο πλαίσιο της συζήτησης για προτάσεις ενάντια στη διαφθορά.

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2008

Συνbloggιτες μου, μήπως τους βοηθάμε να λαδώσουν το σύστημα τους;;;

Το σύστημα της διαφθοράς είναι ένα σύστημα πολλαπλών εξισώσεων και φοβάμαι ακόμα περισσότερων μεταβλητών παραμέτρων.
Κοινός τόπος όλων, είναι ότι το σύστημα έφτασε στα όρια του.
Και οι πρώτοι που το καταγγέλλουν είναι οι άμεσα υπεύθυνοι διαχειριστές του.
Οι νομοθετούντες. Οι ασκούντες εξουσία. Οι δικάζοντες. Οι ενημερώνοντες.
Λογικό. Πρέπει να το συντηρήσουν.

Όπως διάβαζα τις προτάσεις μας, ψυχανεμίστηκα το μοιραίο.

Οι αρχιερείς, πολύ πιθανά θα κάνουν μικρές διορθωτικές αλλαγές προκειμένου απλά και μόνο να το συντηρήσουν. Πιθανά, όσο η ευφυΐα και η χρήση τεχνοκρατών και όχι κομματικών managers τους το επιτρέψει.

Ένα μικρό παράδειγμα. Γιατί δημιουργήθηκε το ΑΣΕΠ;; Γιατί ένα κόμμα μετά από δέκα χρόνια εξουσίας ανακαλύπτει την αναξιοκρατία και τις κομματικές και ψηφοθηρικές προσλήψεις;;
Γιατί ο Ανδρέας Παπανδρέου, δεν το κάνει στα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης του;;
Δέκα και κάτι χρόνια μετά τους αλήστου μνήμης πρασινοφρουρούς, ο νόμος Πεπονή -τα ΜΜΕ της εποχής τον μνημονευουν σαν τον Παρθενώνα του 20ου αιώνα- έρχεται να βάλει κανόνες στις προσλήψεις στο Δημόσιο και στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα.
Το ΠΑΣΟΚ, έχει ήδη ανακαλύψει, ότι δεν μπορεί να καλύψει πια τις ανάγκες του σε ψηφοθηρικές προσλήψεις. Αφήνει ανικανοποίητους περισσότερους ψηφοφόρους από όσους μπορεί να ικανοποιήσει.
Και ανακαλύπτει τη αξιοκρατία. Οι βουλευτές έχουν πια μια δικαιολογία για τους κομματικούς πελάτες τους. Συντηρεί την μεγαλοσύνη σου, το να πεις στον κομματάρχη σου «δεν γίνεται κουμπάρε, να δώσει το παιδί ΑΣΕΠ», παρά να πεις ότι ο συνάδελφος σου βουλευτής έχει μεγαλύτερες άκρες.
Και πάνω που το σύστημα δέχεται ένα καλό service*, μια καλή συντήρηση, αυξάνει τις αντοχές του, βάζεις μια άλλη παράμετρο. Τους συμβασιούχους. Και μάλιστα, ανακαλύπτεις και τις συμβάσεις έργου. Μη τους φορτώνεσαι και δια βίου. Μην τους δίνεις και την ευκαιρία να κατοχυρώσουν δικαιώματα. Μην τους πληρώνεις και εισφορές. Και όταν ξανατεντώσει το σύστημα, ανακαλύπτεις το stage, και πάλι ορδές ανασφάλιστων. Και δεν τους πληρώνεις και από εθνικά χρήματα. Οι έρημοι οι κουτόφραγκοι πληρώνουν τους πελάτες σου.
Και το σύστημα ξαναφθάνει στα όρια του. Και πάλι αφήνεις ανικανοποίητους περισσότερους από όσους μπορείς να ικανοποιήσεις. Και τώρα;; Το πρώτο βήμα είναι να βγάζεις φιλιππικούς για την γενιά των 700 Ευρώ. Το δεύτερο, όταν νοιώσεις ότι αυτοί οι νέοι κωπηλάτες δεν παραμυθιάζονται, ε, τι να κάνεις; Θα ξανακάνεις αυστηρό τον ΑΣΕΠ. Και άντε πάλι.

Σκέφτομαι μήπως απλά τους δίνουμε ιδέες για να κάνουν ένα service, να κάνουν μια αξιόπιστη συντήρηση στο σύστημα τους.

Δημόσια πληροφορία και πολίτης

Η ελληνική πολιτεία παρουσιάζει μεγάλη δυσκολία στην προσαρμογή της στους σύγχρονους τρόπους ενημέρωσης, παραγωγής και διάχυσης έγκυρης και εύληπτης ηλεκτρονικής πληροφορίας. Έτσι, π.χ. ενώ η ίδια αποτελεί την κύρια πηγή πρωτογενών πληροφοριών για τον ελληνικό χώρο, η ποσότητα και η ποιότητα της πληροφορίας που διαχέεται από αυτήν προς το, είτε γενικό είτε εξειδικευμένο, ελληνικό κοινό είναι εξαιρετικά χαμηλή. Ακόμα και αυτοί που έχουν τη δυνατότητα ή τη θέληση να ασχοληθούν με τα αντικειμενικά δεδομένα, βλέπουν ότι βρίσκονται σε ένα σχεδόν έρημο τοπίο, όσον αφορά την ύπαρξη πρωτογενών πληροφοριών για θέματα δημόσιου ενδιαφέροντος.

Η χωρική διάσταση

Tα περισσότερα προβλήματα της καθημερινότητας έχουν μια σημαντική χωρική συνιστώσα (π.χ. το τάδε σημείο στην Εθνική Οδό είναι καρμανιόλα, ο δείνα δήμος της Αττικής έχει αυξημένη εγκληματικότητα, οι κάτοικοι του Γραμματικού αντιτίθενται στη δημιουργία χωματερής, ξανακάηκαν οι καμένες το 1996 περιοχές της Πεντέλης, πλημμύρισε το δέλτα του Έβρου κ.λ.π.). Ο καθορισμός μιας "τοπικότητας" μικρού σχετικά μεγέθους, ενός σχετικά στενού κοινού περιβάλλοντος, γνωστού και προσιτού στους πολίτες και όχι τόσο παγκοσμιοποιημένου, μπορεί να ενισχύσει τη βεβαιότητα τους ότι μπορούν να επηρεάσουν τα πράγματα σ' αυτό το περιβάλλον.

Η ύπαρξη και η ελεύθερη διακίνηση πρωτογενών χωρικών πληροφοριών στη σύγχρονη κοινωνία συμβάλλει στην κατανόηση και την αντιμετώπιση των προβλημάτων της πόλεως, με τη στενή και την ευρύτερη έννοια. Παράλληλα, οι δυνατότητες που δίνουν οι νέες τεχνολογίες του διαδικτύου, και ιδιαίτερα του Σημασιολογικού Ιστού (Semantic Web, Web 2.0 κ.λ.π.) στην οργάνωση και διάχυση της δημόσιας πληροφορίας μπορούν να αξιοποιηθούν μόνον αν υπάρχουν ελεύθερα διαθέσιμες και αξιόπιστες πρωτογενείς πληροφορίες.

Μερικά παραδείγματα τέτοιων πληροφοριών που αφορούν δημόσια πράγματα της ελληνικής πολιτείας:
  • Όρια δήμων, κοινοτήτων, νομών, περιφερειών.
  • Όρια πολεοδομιών.
  • Όρια δασαρχείων.
  • Όρια δρυμών και δασών
  • Καμένες και αναδασωτέες περιοχές.
  • Περιοχές χωματερών.
  • Σημεία παρουσίας τοξικών αποβλήτων.
  • Θέσεις εγκατάστασης κεραιών κινητών επικοινωνιών.
Θα μπορούσαν να προστεθούν αρκετά ακόμη. Το δημόσιο ενδιαφέρον για τέτοιες πληροφορίες είναι μεγάλο, η τεχνολογία για τη συλλογή και τη διασπορά τους ώριμη, αλλά και η ανάγκη επιτακτική (π.χ. δασικές πυρκαϊές και καταπατήσεις δασών, πολεοδομικές παραβάσεις, μόλυνση του περιβάλλοντος με τοξικά απόβλητα). Όμως σχεδόν καμμία από τις παραπάνω πληροφορίες δεν διατίθεται ελεύθερα και ηλεκτρονικά από την πολιτεία, αν και οι πληροφορίες αυτές υπάρχουν (ή θα έπρεπε) σε οργανισμούς της που χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό (δηλ. τα χρήματα των φορολογουμένων), το δε κόστος της ηλεκτρονικής τους διάθεσης από την πολιτεία είναι μηδαμινό.

Οι πληροφορίες αυτές δεν μπορούν να δημιουργηθούν από τον καθένα. Για παράδειγμα:
  • Δεν μπορεί όποιος το επιθυμεί να ορίσει κατά προσέγγιση τα διοικητικά όρια των δήμων του Καποδίστρια πάνω στο χάρτη, γιατί ορίζονται με νόμο. Όμως δεν υπάρχει λεκτική διατύπωση στο νόμο (ούτε είναι δυνατόν να υπάρξει) που να τα περιγράφει με ικανή ακρίβεια για σύγχρονη πρακτική χρήση. Το κόστος αγοράς τους από τον ΟΚΧΕ (Οργανισμό Κτηματολογίου και Χαρτογραφήσεων Ελλάδας) είναι 1450€, αλλά ή ακρίβεια των στοιχείων δεν είναι επαρκής (π.χ. δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστούν απ' αυτά οι δρόμοι που αποτελούν τα όρια των δήμων μέσα στις πόλεις).
  • Για τα θέματα των πυρκαϊών είναι υπεύθυνη η πολιτεία και τα εντεταλμένα όργανά της, ανακριτικά, εποπτικά κ.λ.π. Το αν μια περιοχή έχει καεί ή όχι οφείλει να το καταγράφει λεπτομερώς,να το δημοσιοποιεί εγκαίρως και να το πιστοποιεί η πολιτεία, κι όχι οι μάρτυρες στα δικαστήρια.
  • Η πληροφορία για τα όρια των δασών και τα διοικητικά όρια της ευθύνης των δασαρχείων των πολεοδομιών κλπ προέρχεται από κάποια νομοθετική/διοικητική πράξη, όμως η εποπτική της μορφή, ο αξιοποιήσιμος απ' τον πολίτη και τις σύγχρονες τεχνολογίες του διαδικτύου ηλεκτρονικός χάρτης, που πληροφορεί ουσιαστικά και με ικανή ακρίβεια τον πολίτη, δεν διατίθεται.
Αποτέλεσμα της λανθασμένης αντίληψης που επικρατεί στη δημόσια διοίκηση είναι να θεωρείται η λεπτομερής πληροφορία ιδιοκτησία και προνόμιο του κράτους ή των υπαλλήλων του. Έτσι το επίπεδο της πρωτογενούς γεωγραφικής πληροφορίας που διακινείται ελεύθερα ηλεκτρονικά στην Ελλάδα είναι πρακτικά μηδενικό.

Το δικαίωμα στην πληροφόρηση

Τι ορίζει το Σύνταγμα:

MEPOΣ ΔEYTEPO - Aτομικά και κοινωνικά δικαιώματα
**'Αρθρο 5A - (Δικαίωμα στην πληροφόρηση)
  1. Καθένας έχει δικαίωμα στην πληροφόρηση, όπως νόμος ορίζει. Περιορισμοί στο δικαίωμα αυτό είναι δυνατόν να επιβληθούν με νόμο μόνο εφόσον είναι απολύτως αναγκαίοι και δικαιολογούνται για λόγους εθνικής ασφάλειας, καταπολέμησης του εγκλήματος ή προστασίας δικαιωμάτων και συμφερόντων τρίτων.
  2. Καθένας έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Η διευκόλυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες που διακινούνται ηλεκτρονικά, καθώς και της παραγωγής, ανταλλαγής και διάδοσής τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους, τηρουμένων πάντοτε των εγγυήσεων των άρθρων 9, 9Α και 19.
Χωρίς πολλά λόγια, είναι μεταξύ άλλων υποχρέωση του κράτους να παράγει να ανταλλάσσει και να διακινεί με ηλεκτρονική μορφή πρωτογενείς πληροφορίες για τη χώρα. Για την δημιουργία και την απόκτηση των περισσοτέρων απ' αυτές τις πρωτογενείς πληροφορίες ο Έλληνας πολίτης έχει ήδη πληρώσει μέσω της φορολόγησής του. Η ελεύθερη πρόσβαση σε τέτοιες πληροφορίες επηρεάζει σημαντικά τη ζωή του αφού του δίνει τη δυνατότητα να αντιλαμβάνεται και να ελέγχει τα ιδιωτικά και δημόσια πράγματα και τις αποφάσεις που τον αφορούν. Αντίθετα, η έλλειψη της ελεύθερης πρόσβασης σ' αυτές του στερεί το συνταγματικό δικαίωμα της πληροφόρησης με σύγχρονο τρόπο, τον κάνει αρνητικό σε θέματα στα οποία επιβάλλεται να λαμβάνονται άμεσες αποφάσεις για το κοινό συμφέρον, όπως π.χ. η δημιουργία χώρων διαχείρισης αποβλήτων ή υπολειμμάτων, ή τον εξαναγκάζει να σπαταλά επί πλέον χρόνο και χρήμα, πληρώνοντας δηλαδή διπλά, για να αποκτήσει πληροφορίες που κανείς άλλος δεν μπορεί να του παράσχει.

Η στάση μας, και η πολιτική

Η βελτίωση της αντίληψης που έχει ο πολίτης για τα προβλήματα της περιοχής που ζει, δηλαδή του τόπου, του πλήθους και του μεγέθους τους, μπορεί να συμβάλλει στον επαναπροσδιορισμό της στάσης του απέναντί τους, προς μια κατεύθυνση μεγαλύτερης συμμετοχής, συναίνεσης και καλύτερου ελέγχου των δημοσίων πραγμάτων.

Πρόταση 16η: Ελεύθερη πρόσβαση στην πληροφορία

Ιn January 2005, a new law allowed everyone in the UK the right to get all kinds of information about the management and work of public bodies across the country.

No. 10 Downing Street, the police, local councils and even village primary schools are open to public scrutiny under the Freedom of Information Act.

It's primary objective is to make government more open and transparent.

It aims to help people better understand how public bodies work, why they make the decisions they do and how they spend public money. Under the act you can request almost any piece of information from these public bodies.
(πηγή BBC.co.uk)

Ζητώ συγγνώμη για τα αγγλικά αλλά νομίζω ότι μπορεί να έχανε από τη μετάφραση μου. Με λίγα λόγια πρόκειται για τον Νόμο του Ην.Βασιλείου που ονομάζεται "Ελευθερη πρόσβαση στην πληροφορία" και επιτρέπει σε κάθε πολίτη να έχει πρόσβαση σε κάθε πληροφορία δημόσιου οργανισμού (που δεν είναι διαβαθμισμένη) με μια απλή αίτηση. Εννοείται ότι υπάρχουν κάποιοι κανόνες στο παιχνίδι.

Στόχος του νόμου η Διαφάνεια στη δημόσια ζωή.

Η πρόταση αυτή είναι μια εξέλιξη της πρότασης του ΠΑΣΟΚ: "Όλες οι υπογραφές στο διαδίκτυο" στην πιο προοδευτική της μορφή (ο πολίτης αποφασίζει τι θέλει να γνωρίζει!)

Ενδιαφέροντες σύνδεσμοι:

http://www.bbc.co.uk/dna/actionnetwork/A2515790
http://community.foe.co.uk/tools/right_to_know/index.html


Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008

Πρόταση 15η: Δημόσια πληροφορία και δάση

Παρ' όλο που το πρόβλημα των δασικών πυρκαϊών ενδημεί στην Ελλάδα, βασικά ζητήματα οργάνωσης της δημόσιας πληροφορίας που παράγει η πολιτεία στο θέμα αυτό δεν έχουν λυθεί ακόμη. Η δημόσια αυτή πληροφορία αποτελεί την υποδομή στην οποία στηρίζονται πολιτικές και δράσεις για την προστασία και ανάπτυξη των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος.

Τέσσερα φαίνεται να είναι τα μεγαλύτερα επί μέρους προβλήματα που εμφανίζονται στο θέμα της καταγραφής των καμένων/αναδασωτέων εκτάσεων, όπως μπορεί να διαπιστώσει εύκολα ο κάθε ενδιαφερόμενος:
  • Η μη αναγραφή γεωγραφικών συντεταγμένων στις ανακηρύξεις των αναδασωτέων που δημοσιεύονται στα ΦΕΚ
  • Η μή αναφορά των ορίων της συνολικής καμένης έκτασης, ώστε να είναι δυνατή συλλογή δεδομένων για την επιστημονική μελέτη της πυρκαϊάς, βάσει υπολογιστικών μοντέλων
  • Η ανυπαρξία κεντρικού σημείου συλλογής, ηλεκτρονικής αρχειοθέτησης και διάθεσης γεωγραφικών πληροφοριών σχετικά με τις καμένες και αναδασωτέες περιοχές
  • Το κόστος αναζήτησης της πληροφορίας

Αποφεύγοντας, για το συγκεκριμένο θέμα της καταγραφής των καμένων/αναδασωτέων, τη δυστοκία που υπάρχει στη δημιουργία δασολογίου, φαίνεται ότι η ηλεκτρονική καταγραφή των καμένων/αναδασωτέων περιοχών είναι απολύτως εφικτή μέσα στα πλαίσια της υφιστάμενης νομοθεσίας.

Α. ΑΝΑΓΡΑΦΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΩΝ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΩΝ

Το κείμενο του Νόμου 998, ο οποίος τέθηκε σε ισχύ το 1979, δεν υποχρεώνει ρητά την αναγραφή συντεταγμένων στις ανακηρύξεις αναδασωτέων, γιατί προφανώς κάτι τέτοιο την εποχή εκείνη θα απαιτούσε μεγάλο αριθμό δαπανηρών τοπογραφικών μελετών.




Δειγμα καθορισμού αναδασωτέων ορίων
με συντεταγμένες, Δασαρχείο Θηβών

Μια αναδρομή σε σχετικά πρόσφατες ανακηρύξεις αναδασωτέων δείχνει ότι γίνεται πλέον αναγραφή των γεωγραφικών συντεταγμένων των ορίων από αρκετά δασαρχεία, όχι όμως από όλα και όχι με τυποποιημένο τρόπο που να διευκολύνει την μηχανοργάνωση. Η αναγραφή των συντεταγμένων θα έπρεπε να θεωρείται πια σήμερα υποχρεωτική, αφού ο λόγος παράλειψής τους έχει εξαλειφθεί με την κυκλοφορία εδώ και δεκαετίες στην αγορά κατάλληλου φθηνού εξοπλισμού.

Το γεγονός της απουσίας γεωγραφικών συντεταγμένων μειώνει σημαντικά τη δυνατότητα ανάκτησης της γεωγραφικής πληροφορίας από το ΦΕΚ όπου δημοσιεύεται, αφού τα σχεδιαγράμματα που προβλέπονται υποβάλλονται συνήθως χωρίς καθόλου σημεία εξαρτήσεων ή γεωγραφικής αναφοράς, είναι δηλ. πρακτικά άχρηστα για οποιαδήποτε χρήση. Σαν αποτέλεσμα, ακόμα κι αν επιχειρούνταν σήμερα ανάκτηση αυτής της πληροφορίας σε μαζική κλίμακα για την αξιοποίησή της στην προστασία των δασών, τα αποτελέσματα θα ήταν αναξιόπιστα λόγω της αποσπασματικής, ελλιπούς και ανακριβούς φύσης της τεχνικής πληροφορίας που δημοσιεύεται στο ΦΕΚ και της δυσκολίας μετατροπής τους σε ηλεκτρονική μορφή για χρήση από σύγχρονα εργαλεία εποπτείας.

Η κατάσταση αυτή μπορεί να διορθωθεί άμεσα με αποστολή εγκυκλίου προς όλα τα δασαρχεία, να υποβάλουν για δημοσίευση στο ΦΕΚ πίνακα με λεπτομερείς γεωγραφικές συντεταγμένες με τα όρια των καμένων/αναδασωτέων, όπως ήδη κάνουν αρκετά δασαρχεία που εφαρμόζουν το νόμο σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης. Με τον τρόπο αυτό θα ομογενοποιηθεί η αποτύπωση των ορίων των αναδασωτέων εκτάσεων, σε μια ακριβή και ανακτήσιμη μορφή.

Στην εγκύκλιο θα πρέπει να ζητείται η αναγραφή των γεωγραφικών συντεταγμένων είτε στο σύστημα ΕΓΣΑ 87 είτε στο WGS84, για διευκόλυνση των δασαρχείων, και να τονίζεται ότι ενδείκνυται η χρήση GPS, ώστε να αποφεύγεται η αναζήτηση δαπανηρών τοπογραφικών οργάνων ή διαδικασιών και οι συνεπαγόμενες καθυστερήσεις. Η αναγραφή θα πρέπει να γίνεται σε πίνακα συνημμένο στο κείμενο της ανακήρυξης κι όχι επί του σχεδιαγράμματος, το οποίο κατά κανόνα σμικρύνεται και είναι δυσανάγνωστο. Η αναγραφή των συντεταγμένων σε πίνακα κειμένου διευκολύνει τα μέγιστα στην αντιγραφή των συντεταγμένων για χρήση σε ψηφιακούς χάρτες.

Επί πλέον, προτείνεται να ενσωματωθεί η διαδικασία αυτή στο νόμο με τροποποίηση του άρθρου 41 "Κήρυξη αναδασωτέων εκτάσεων" παραγρ. 1 του νόμου 998/79,

από:
"1. Η κήρυξις εκτάσεων ως αναδασωτέων ενεργείται δι' αποφάσεως του οικείου νομάρχου καθοριζούσης σαφώς τα όρια της εκτάσεως η οποία κηρύσσεται αναδασωτέα και συνοδευομένης υποχρεωτικώς υπό σχεδιαγράμματος, το οποίον δημοσιεύεται εν φωτοσμικρύνσει μετά της αποφάσεως εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως."
σε
"1. Η κήρυξις εκτάσεων ως αναδασωτέων ενεργείται δι' αποφάσεως του οικείου νομάρχου καθοριζούσης σαφώς τα όρια της εκτάσεως η οποία κηρύσσεται αναδασωτέα και συνοδευομένης υποχρεωτικώς 1) υπό σχεδιαγράμματος εν φωτοσμικρύνσει και 2) υπό παραρτήματος εις το οποίον αναγράφονται λεπτομερώς υπό μορφήν κειμένου αι γεωγραφικαί συντεταγμέναι των ορίων, αμφότερα τα οποία δημοσιεύονται μετά της αποφάσεως εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Εις τα ανωτέρω αναφερόμενα συνοδευτικά έγγραφα θα πρέπει να περιλαμβάνονται και τα όρια της καμένης εκτάσεως, εφ' όσον η ανακήρυξις των αναδασωτέων γίνεται εξ αιτίας πυρκαϊάς." (με έντονα γράμματα η προτεινόμενη τροποποίηση)

Β. ΣΗΜΕΙΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΑΝΑΔΑΣΩΤΕΩΝ ΕΚΤΑΣΕΩΝ

Η ανυπαρξία σημείου συγκέντρωσης της τεχνικής πληροφορίας που δημιουργούν τα δασαρχεία σχετικά με τις καμένες/αναδασωτέες εκτάσεις μειώνει σημαντικά την πιθανότητα αξιοποίησης αυτής της πληροφορίας για τη μελέτη της συνολικής εξέλιξης των δασών από την πολιτεία και τους ενδιαφερόμενους φορείς ή ερευνητές, αλλά και για την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση των πολιτών σχετικά με τα θέματα του δάσους και των πυρκαϊών. Η διασπορά της τεχνικής πληροφορίας σε χιλιάδες ΦΕΚ καθιστά εξαιρετικά δαπανηρή και χρονοβόρα τη συγκέντρωσή της από ανεξάρτητους οργανισμούς/ερευνητές και οδηγεί στην σπατάλη πόρων.

Είναι αναγκαίο επομένως, η τεχνική πληροφορία που παράγεται από τα δασαρχεία σχετικά με τα όρια των καμένων/αναδασωτέων εκτάσεων υπό μορφή γεωγραφικών συντεταγμένων να συλλέγεται, να αρχειοθετείται και να διανέμεται ηλεκτρονικά από μια ολιγομελή μονάδα τεχνικής τεκμηρίωσης.

Η μονάδα τεχνικής τεκμηρίωσης μπορεί να ανήκει σε κάποιο από τα αρμόδια υπουργεία ή στο Εθνικό Τυπογραφείο, που διαθέτει και έτοιμη την ηλεκτρονική υποδομή για την αρχειοθέτηση και διάθεση της πληροφορίας στους ενδιαφερόμενους. Κατά τη διαδικασία της έκδοσης του σχετικού ΦΕΚ όπου δημοσιεύεται η ανακήρυξη αναδασωτέων εκτάσεων θα γίνεται από τη μονάδα τεχνικής τεκμηρίωσης και η ηλεκτρονική αρχειοθέτηση των ορίων που περιγράφονται στους πίνακες συντεταγμένων της ανακήρυξης.

Γ. ΔΩΡΕΑΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΦΕΚ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΚΗΡΥΞΕΙΣ ΑΝΑΔΑΣΩΤΕΩΝ ΕΚΤΑΣΕΩΝ

Εφ' όσον το πρόβλημα των δασικών πυρκαϊών και των καταπατήσεων αναγνωρίζεται σαν μείζον πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας, πρέπει να καταβάλλεται προσπάθεια ενημέρωσης και διευκόλυνσης των πολιτών και των ερευνητών στην απόκτηση των σχετικών στοιχείων. Η πρόσβαση στην ψηφιακή χωρική πληροφορία για τα δάση πρέπει να διευκολύνεται με κατάλληλους μηχανισμούς αναζήτησης και να είναι ελεύθερη στη διάθεση των πολιτών.

Η διάθεση του τεύχους Δ του ΦΕΚ (απαλλοτριώσεις,πολεοδομικά, αναδασωτέα κλπ χωρικά) από το Εθνικό Τυπογραφείο, απαιτεί ετήσια συνδρομή 80€ προσαυξανόμενη κατά 40€ ανά έτος παλαιότητας. Είναι επομένως απαραίτητο η διάθεση του τεύχους Δ του ΦΕΚ μέσω διαδικτύου να γίνεται δωρεάν, χωρίς συνδρομή, όπως ήδη γίνεται με τα τεύχη Γ', Υ.Ο.Δ.Δ., Α.Ε.Δ., Α.Σ.Ε.Π., ο.Π.Κ. Εναλλακτικά, μπορούν να διαχωριστούν τα αναδασωτέα από το τεύχος Δ, και να διατίθενται δωρεάν σε άλλο τεύχος. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να διευκολυνθεί και η ηλεκτρονική αρχειοθέτηση, ώστε να μπορεί να γίνεται αναζήτηση κατά έτος, νομό, δήμο, θέση και μέγεθος της περιοχής σε στρέμματα.

Πρόταση 14η: διαφάνεια στη διαδικασία προσλήψεων

Ως γνωστό, στην Ελλάδα τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα όταν αναζητά κάποιος εργασία, αφού ή και πριν περάσει από την «τυπική» διαδικασία συμμετοχής σε διαγωνισμούς, υποβολής αιτήσεων και βιογραφικών, αρχίζει την... ουσιαστική δουλειά. Ψάχνει δηλαδή μέσω γνωστών κάποιον ο οποίος θα μπορέσει, στην ιδανική περίπτωση εκ των έσω (ΜΕΣΑ δηλαδή από την επιχείρηση, την υπηρεσία, το ίδρυμα ή τον οργανισμό όπου επιδιώκει να εργαστεί), να προωθήσει με θεμιτά ή αθέμιτα μέσα την υποψηφιότητά του. Αυτή η νοοτροπία ΜΠΟΡΕΙ να αλλάξει. Με την καθιέρωση, μέσω νομοθετικής ή και συνταγματικής ρύθμισης, έντυπων ή ηλεκτρονικών αιτήσεων τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα οι οποίες θα περιλαμβάνουν υποχρεωτικά την ακόλουθη ΠΟΛΥ σημαντική ρήτρα: «Αν έχετε οιαδήποτε σχέση ή συγγένεια με κάποιον εργαζόμενο (της επιχείρησης, του οργανισμού, του ιδρύματος, της υπηρεσίας) παρακαλούμε δώστε λεπτομέρειες (όνομα και είδος σχέσης)». Κατ' αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται η διαφάνεια στη διαδικασία προσλήψεων και εξουδετερώνεται η πιθανή διαπλοκή μεταξύ υποψήφιου εργαζόμενου και «εσωτερικού» συνεργού του. Και διασφαλίζεται, στο μέτρο της ειλικρίνειας του υποψηφίου, η διάφανη και αξιοκρατική διαδικασία αξιολόγησης και πρόσληψης.

Να προσθέσω ότι αυτό το μέτρο εφαρμόζεται ήδη εδώ και χρόνια στο εξωτερικό. Στην Αγγλία για παράδειγμα, στις application forms για διάφορα είδη εργασίας, το συναντάμε σε παραλλαγές με την εξής μορφή: «If you are related to or acquainted with an employee of the …(εδώ το όνομα της υπηρεσίας, του οργανισμού, της επιχείρησης ή του ιδρύματος)… please give details (name and nature of relationship)».

Τι θέλουμε να κάνουμε;

Είμαστε μια παρέα από bloggers που βαρεθήκαμε να καταγγέλλουμε την διαφθορά, να αναμασάμε την γκρίνια μας και να μην κάνουμε τίποτα άλλο.

Αυτό που σκεφτήκαμε είναι να κάνουμε ένα κοινό ιστολόγιο όπου ο καθένας θα μπορεί να καταθέσει μια συγκεκριμένη πρόταση για κάποιο μέτρο ενάντια στην διαφθορά. Αυτές τις προτάσεις να τις συζητήσουμε, να τις κάνουμε καλύτερες και μετά να τις απευθύνουμε στην κοινωνία, στα πολιτικά κόμματα, και όπου τέλος πάντων κάτι μπορεί να γίνει, κάπου η κουβέντα μας να πιάσει τόπο.

Δεν έχουμε την αυταπάτη ότι με αυτή την πρωτοβουλία θα εξαλείψουμε την διαφθορά, θα σώσουμε την χώρα, θα αλλάξουμε την ιστορία του πλανήτη.

Όμως είναι ένα βήμα, ένα μικρό λιθαράκι, είναι καλύτερο από το συνεχίσουμε να μην κάνουμε τίποτα. Έλα βοήθα και συ να δούμε πως θα πάει.

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2008

Πρόταση 11.1: Πολεοδομία και συστήματα πληροφορικής

Ακούμε συχνά ότι η πολεοδομία είναι πρωταθλήτρια της διαφθοράς. Οι λόγοι είναι σύμφωνα με τα σχόλια της πρότασης 7 η έλλειψη μηχανικών και η φυσικά η έλλειψη μηχανοργάνωσης. Η έλλειψη μηχανικών δημιουργεί καθυστερήσεις στην έγκριση των μελετών και όπου υπάρχει καθυστέρηση... υπάρχει το γρηγορόσημο. Επιπλέον, η πλημμελής εξέταση των οικοδομικών μελετών είναι πρόβλημα.

Άρα το κρίσιμο μέγεθος εδώ είναι ο χρόνος επεξεργασίας της μελέτης.

Προτείνουμε ένα σύστημα/υπηρεσία υποδοχής των φακέλων (μιά γραμματεία) σε κάθε πολεοδομία. Οι φάκελοι καταγράφονται και μπαίνουν σε σειρά προτεραιότητας.

Το ηλεκτρονικό σύστημα αναθέτει αυτόματα κάθε φάκελο στον επόμενο διαθέσιμο μηχανικό ο οποίος και πρέπει να τον επιστρέψει με τεκμηριωμένη απάντηση σε συγκεκριμένο διάστημα (ανάλογα με το μέγεθος του έργου).

Υπάρχουν δηλαδή δύο ουρές φακέλων, μία ουρά για την ανάθεση (γραμματεία) και μία για την διεκπεραίωση (μηχανικός).

Έτσι:

  • κάθε μηχανικός έχει στη διάθεση του ικανό διάστημα για σωστή μελέτη του φακέλου
  • δεν έρχεται σε επαφή με τον εργολάβο (αλλά ακόμη και αν έρθει η οικοδομική άδεια θα εκδοθεί στην προκαθορισμένη ημερομηνία)
  • η παρατηρήσεις-αλληλογραφία με τους εργολάβους/μηχανικούς είναι καταγεγραμμένη στο σύστημα
  • οι δύο ουρές του συστήματος παρακολουθούνται κεντρικά (πχ Δήμος/υπουργείο) και γίνονται προσλήψεις προσωπικού που αντικατοπτρίζουν πραγματικές ανάγκες

Κάτι άλλο που πρέπει να γίνει στην πολεοδομία; Υπάρχουν στην παρέα γνώστες του θέματος?

Στο περιεχόμενο συνέβαλαν με τα σχόλια τους:
ikor , Matrix , tractatus , τσότσος

Πρόταση 11.2: Δημόσια έργα και συστήματα πληροφορικής

Ο τομέας των δημοσίων έργων είναι εστία συγκέντρωσης διαφθοράς. Σε πολλές περιπτώσεις κατασκευαστικές εταιρίες είναι διαπλεκόμενες με κυβερνητικά στελέχη, μέσα ενημέρωσης και λοιπά.

Τα μητρώα επιχειρήσεων που υφίστανται μπορούν να εμπλουτιστούν για να παρακολουθούνται καλύτερα οι εταιρίες που κινούνται στο χώρο των δημοσίων έργων. Εταιρείες που έχουν κηρυχθεί έκπτωτες σε διαγωνισμούς ή που έχουν παραδώσει ατελή, ή κακής ποιότητας έργα θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ανάλογα.

Ένα ηλεκτρονικό σύστημα καταγραφής των ζημιών και φθορών σε δημόσια έργα (γέφυρες, εθνικές οδούς, κτίρια) για την παρακολούθηση της ποιότητας και χρήσης τους. Απαραίτητη ανάληψη του κόστους συντήρησης από τις κατασκευάστριες εταιρίες για (π.χ.) 20 χρονια από την παράδοση του έργου. Αυτό θα αναγκάσει τις εταιρίες να τηρούν τις προδιαγραφές και τα διεθνή στανταρντ κατασκευής σχεδόν εξαλείφοντας το φαινόμενο της χρήσης φτηνών υλικών.

Πρόταση 11.3: ΑΣΕΠ και συστήματα πληροφορικής

Κάθε υποψήφιος δημιουργεί τον προσωπικό του λογαριασμό στον οποίο "ανεβάζει" όλα δικαιολογητικά που χρειάζονται για μια αίτηση του ΑΣΕΠ αφού τα σκανάρει. Μελλοντικά, πολλά από τα δικαιολογητικά (πχ πιστοποιητικό γέννησης, κατοικίας, πτυχία, απολυτήρια) θα αποστέλλονται ηλεκτρονικά στο λογαριασμό του πολίτη από άλλες υπηρεσίες.

Έτσι δημιουργείται ο φάκελος υποψηφίου τον οποίο ενημερώνει όποτε επιθυμεί. Ο έλεγχος ακριβείας των σκαναρισμένων εγγράφων γίνεται μόνο εάν ο υποψήφιος επιλεγεί για διορισμό ή δειγματοληπτικά από τον ΑΣΕΠ.

Μερικά από τα αποτελέσματα της χρήσης πληροφορικής απο το ΑΣΕΠ θα είναι:

∴ μείωση του χρόνου αναμονής και συναλλαγών του πολίτη με δημόσιες υπηρεσίες

∴ λιγότερα σφάλματα, περισσότερη αξιοπιστία, ταχύτερη επεξεργασία των αιτήσεων

∴ υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας όπως:
  • αποστολή σχετικών προκηρύξεων στον πολίτη (αφού τα προσόντα του είναι γνωστά)
  • στοχευμένη επιμόρφωση, σεμινάρια, σπουδές στους υποψηφίους του ΑΣΕΠ
  • ακριβής καταγραφή του εργατικού δυναμικού και της ανεργίας
  • καλύτερη γνώση των αναγκών της αγοράς εργασίας για εργατικό δυναμικό

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2008

Πρόταση 13η: Κωδικοποίηση της νομοθεσίας

Όλες οι νομοθετικές ρυθμίσεις (πολεοδομία, περιβάλλον, υποβολή επενδυτικών σχεδίων, φορολογικά, εμπόριο κλπ.) να "σπάσουν" σε συγκεκριμένα "βήματα" που πρέπει να ακολουθηθούν από υπαλλήλους και πολίτες χωρίς να υπάρχουν "παράθυρα" ερμηνειών κατά το δοκούν: για κάθε βήμα να προβλέπεται συγκεκριμένη μέθοδος υποβολής "χαρτιών" (ποιος, πού, πότε, γιατί) και χρόνος διεκπεραίωσης ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΟΣ.

Η "αντικειμενική" αποτίμηση οικονομικών μεγεθών θα σπάσει τη δυνατότητα συναλλαγής: δείτε τί έγινε με τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων που σταμάτησε τη συναλλαγή έφορου με τον πολίτη για τον προσδιορισμό της φορολογητέας αξίας των ακινήτων.

Η διαδικασία να μπορεί να γίνει και "εξ αποστάσεως" (Internet) και ο αιτών να παίρνει ηλεκτρονικό πιστοποιητικό υποβολής δικαιολογητικών.

Αυτό βέβαια προϋποθέτει:
  • στελέχωση των δημόσιων υπηρεσιών
  • κίνητρα απόδοσης των υπαλλήλων
  • "ηλεκτρονική" υποδομή των δημόσιων υπηρεσιών

ΚΥΡΙΩΣ απαιτείται ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ του νομοθέτη...

Πρόταση 12η: Παιδεία ενάντια στη Διαφθορά

Αν μη τι άλλο, οι απαιτήσεις της καθημερινότητας αυξάνουν για όλους μας δραματικά. Αυτό, κάποιους τους βολεύει… Για κάποιους άλλους, είναι δυσβάσταχτο. Για τους φορείς της διαφθοράς, όπου και αν βρίσκονται, με ό,τι και αν καταπιάνονται, αποτελεί την καλλίτερη ευκαιρία, το αναγκαίο προπέτασμα καπνού για να ξεδιπλώσουν τις επιδιώξεις τους και να τις φέρουν εις πέρας. Πάντα βέβαια, εις βάρος των υπολοίπων.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι, όταν μιλούμε για διαφθορά στην διακυβέρνηση, δηλαδή, στην πολιτική και κοινωνική λειτουργία, τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα για τους πολίτες, όποια ηλικία κι αν έχουν ή σε όποια κοινωνική διαστρωμάτωση κι αν τοποθετούνται.

Τα αποτελέσματα είναι ορατά και δεν χρειάζεται νομίζω να τα επαναλάβω κι εγώ. Εάν δεν ήταν, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος για συζητήσεις περί διαφθοράς. Στην προηγούμενη ανάρτησή μου, με τίτλο: «Εκπαίδευση: Η γενεσιουργός αιτία της Διαφθοράς», υποστήριξα πως το κακό ξεκινά από τον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος μορφώνεται και καλείται αργότερα να εφαρμόσει στην πράξη την μόρφωση που λαμβάνει.

Οπωσδήποτε, το σχολείο, το Πανεπιστήμιο, δεν είναι οι μοναδικοί πομποί γνώσης. Η οικογένεια, ο κοινωνικός περίγυρος, η τηλεόραση, το internet στα πρόσφατα χρόνια, η επικρατούσα αντίληψη περί οπορτουνισμού, αποτελούν ερεθίσματα που διαμορφώνουν την προσωπικότητα του ατόμου και αργότερα, όταν θα κληθεί να υπηρετήσει την κοινωνία ως επαγγελματίας, ως πολιτικός, ως καλλιτέχνης, ως δάσκαλος, ως ιερέας, ως πατέρας ή μητέρα… δεν πρόκειται να πράξει τίποτε άλλο, από την σύνθεση όλων των ερεθισμάτων (όποιας ποιότητας) που έχει δεχθεί.

Συζητάμε όμως για διαφθορά. Και ζητάμε λύσεις. Όλοι μας, στα blog μας, διατυπώνουμε προτάσεις και συμμετέχουμε ενεργά σε αυτή τη διαδικασία. Όμως, στην προκειμένη περίπτωση, το παιχνίδι είναι ήδη χαμένο. Ό,τι κι αν προταθεί, ό,τι και αν εφαρμοστεί, πολύ μικρή διαφορά θα επιφέρει στην καθημερινότητά μας.

Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, προχωρώ την σκέψη μου στο μέλλον, αφήνοντας το παρόν στην άκρη και ζητώ να χτίσουμε από την αρχή, μία νέα κοινωνία αποδεσμευμένη από πάθη και καιροσκοπικές επιδιώξεις, μήπως και οι επόμενοι θα έχουν κάτι για να μας ευχαριστούν.

Αλήθεια, έχετε σκεφτεί πόσοι γονείς ασχολούνται με τα παιδιά τους; Πόσοι από αυτούς έχουν τον χρόνο για να το κάνουν; Το σχολείο, πρέπει να καλύψει αυτό το κενό! Ας δούμε τι γίνεται από το Δημοτικό έως το Λύκειο.

Ως επί το πλείστον, τα παιδιά ξεκινούν την ημέρα τους μόνα τους, πρώτα στο σχολείο, μετά στο φροντιστήριο, μετά για Αγγλικά ή ό,τι άλλο και στη συνέχεια, χορό ή μουσική. Στα μεσοδιαστήματα τι γίνεται; Τριγυρνούν έκθετα σε κάθε είδους εξωτερικά ερεθίσματα αμφιβόλου ποιότητας.

Οπωσδήποτε, δεν θα ήθελα να δημιουργήσουμε ένα πλαστικό περιβάλλον. Αν όμως, το σχολείο μπορούσε να εγγυηθεί την α) πολύπλευρη εκπαιδευτική και ψυχαγωγική δραστηριότητα και β) την ασφάλεια ενός περιβάλλοντος με γνώσεις, κοινωνικές δραστηριότητες, συναγωνισμό… τότε, θα γινόταν ένα πρώτο βήμα.

Επιπρόσθετα, μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά αποτελούν σε πολλές περιπτώσεις, τον πιο σημαντικό παράγοντα πνευματικής καλλιέργειας και κοινωνικής «διδασκαλίας» της οικογένειας. Άρα, φροντίζοντάς τα, φροντίζουμε και οι γονείς να είναι πιο σίγουροι για τον εαυτό τους και πιο χρήσιμοι μέσα στην κοινωνία. Κάτι τέτοιο, δυστυχώς, δεν συμβαίνει!

Για τα τριτοβάθμια εκπαιδευτήρια, μπορούμε να πούμε ακόμη περισσότερα! Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι πολλοί αποφασίζουν να σπουδάσουν στο εξωτερικό και σε πολλές των περιπτώσεων, δεν γυρνούν ποτέ πίσω! Απ’ όσους μένουν, λίγοι πραγματικά είναι οι επιστήμονες!

Για τα ενδιάμεσα ή παράπλευρα ανάμεσα στην δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση, δεν χρειάζεται να κάνω κανένα σχόλιο και αυτό νομίζω ότι πρέπει να αξιολογηθεί κατάλληλα…

Αν απαριθμήσουμε τα δεδομένα της προβληματικής εκπαίδευσης στην χώρα μας, μπορούμε να δούμε ότι:

1. Η αύξηση των απαιτήσεων της καθημερινότητας, δεν αφήνει χρόνο στους γονείς, να ασχοληθούν με τα παιδιά τους.

2. Οι μαθητές, οι σπουδαστές και οι φοιτητές καλούνται, συνήθως, να εργαστούν σ’ ένα περιβάλλον αποκρουστικό, επικίνδυνο, που δεν εμπνέει την δημιουργία και τον συναγωνισμό.

3. Η παρεχόμενη γνώση είναι αποσπασματική και ελεγχόμενη, με αμφίβολα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Δεν είναι τυχαίο, ότι τα σχολικά βιβλία στο τέλος του κάθε σχολικού έτους, καταλήγουν στα σκουπίδια, στα κεραμίδια των σχολικών κτιρίων ή καίγονται! Αντίθετα, οι σημειώσεις των φροντιστηρίων και κάθε βιβλίο που διανέμεται από κάθε άλλη πηγή, με ευλάβεια τοποθετείται στις μαθητικές βιβλιοθήκες.

4. Η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, άρα και των εκπαιδευτικών, η μη αξιολόγησή τους και η ανεξέλεγκτη διδασκαλία τους, έχει οδηγήσει σε πνευματικά αδιέξοδα τόσο τους μαθητές, όσο και τους φοιτητές. Ασφαλώς και υπάρχουν εξαιρέσεις. Ασφαλώς και δεν είναι όλοι ίδιοι…

5. Εδώ και πολλές δεκαετίες, προτιμητέα από το εκπαιδευτικό κατεστημένο αποδεικνύεται και επιβάλλεται η «παπαγαλία» και όχι η κριτική σκέψη.

6. Η εμπλοκή του κράτους, άρα και πολλών άσχετων, στην χάραξη πολιτικών επί της εκπαιδευτικής λειτουργίας, αποτελεί ίσως και το πιο σοβαρό αίτιο που οδηγεί τελικά σε φαινόμενα διαφθοράς!

Φτάνοντας στον χώρο των προτάσεων-συμπερασμάτων, όλοι μας μπορούμε να προτείνουμε λύσεις. Συμφωνούμε ότι χρήζουμε εκ βάθρων αλλαγής του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Η προσωπική μου πρόταση, αποτελείται από 13 θέσεις, οι οποίες ενδεχομένως δεν είναι οι καλλίτερες δυνατές, μπορούν όμως να προστεθούν στις δικές σας ή σε ένα ακόμη μεγαλύτερο πλαίσιο διαλόγου με σκοπό την ποιοτική αναβάθμιση της κοινωνίας μας.

Προτείνω λοιπόν τα εξής:

1. Κατάργηση των σχολείων και της έννοιας που έχουν, και ίδρυση στην θέση τους μικρών και ευέλικτων εκπαιδευτικών κοινοτήτων, με ολοήμερη και πολύπλευρη λειτουργία.

2. Ένταξη μέσα στο ευρύτερο σχολικό πλαίσιο νέων τεχνολογιών και εξωσχολικών δραστηριοτήτων ούτως, ώστε οι μαθητές να βρίσκουν ενδιαφέρον και να καταναλώνουν αρκετές ώρες στους εκπαιδευτικούς χώρους.

3. Κατάργηση των σχολικών βιβλίων του ΟΕΔΒ και αντικατάστασή τους με άλλα και περισσότερα, για τα οποία θα αποφασίζουν από κοινού οι εκπαιδευτικές κοινότητες. Αυτό, θα βοηθήσει τους μαθητές να έχουν πρόσβαση σε πολύπλευρη γνώση και θα τους δώσει κίνητρα για περαιτέρω ανάλυση, κρίση και έρευνα.

4. Ελεύθερη και επιπρόσθετη βιβλιογραφία η οποία θα μπορεί να ενταχθεί επικουρικά στο πλαίσιο διδασκαλίας της κάθε εκπαιδευτικής κοινότητας, η επιλογή της οποίας θα μπορεί να γίνεται με συνεννόηση εκπαιδευτικών-μαθητών.

5. Κατάργηση κάθε είδους εξετάσεων για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς δεν έχει κανένα νόημα. Είναι ένα στοιχείο που θα βοηθήσει και οικονομικά την κάθε οικογένεια…

6. Υποστήριξη της κριτικής σκέψης-έκφρασης, καθώς και των δεξιοτήτων κάθε μαθητή / σπουδαστή / φοιτητή και κάθε συνδρομή υλική / ηθική / οικονομική στην όποια συγγραφική του ή άλλη προσπάθεια.

7. Συμμετοχή των γονέων και κηδεμόνων στην εκπαιδευτική λειτουργία με εθελοντική επιμόρφωσή τους τα Σαββατοκύριακα.

8. Χρηματοδότηση της εκπαιδευτικής κοινότητας από κρατικά ή ιδιωτικά κεφάλαια (υπό τη μορφή χορηγίας και υποτροφιών) με βάση τις πραγματικές της ανάγκες.

9. Άνοιγμα της παιδείας και στην ιδιωτική πρωτοβουλία, με συμμετοχή του κράτους ούτως, ώστε να ελεγχθούν και να αποτραπούν φαινόμενα κερδοσκοπίας ή άλλων επιδιώξεων. Αυτό προϋποθέτει και παράλληλη στήριξη των δημοσίων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, τουλάχιστον στον βαθμό που θα επιτρέπει τον υγιή ανταγωνισμό.

10. Άρση της μονιμότητας των εκπαιδευτικών, συνεχή αξιολόγηση της εκπαιδευτικής τους δυνατότητας / κατάρτισης / εμπειρίας.

11. Ελεύθερη διακίνηση ιδεών και αντιλήψεων. Απαγόρευση κάθε είδους κομματικής παρέμβασης και δραστηριότητας, με παράλληλη όμως στήριξη κάθε σχηματοποιημένου ιδεολογικού ρεύματος, που θα μπορεί να αναπτύσσεται δυναμικά μέσα σ’ ένα γενικότερο πλαίσιο κοινωνικής συμμετοχής.

12. Αποδέσμευση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων από την πολιτική ηγεσία, με εφαρμογή ενός νέου μοντέλου πολιτικής διαχείρισης, αποφασισμένο και ελεγχόμενο από την ίδια την εκπαιδευτική κοινότητα.

13. Χρηματοδότηση μαθητών / σπουδαστών / φοιτητών έως και στο 100% των εκπαιδευτικών αναγκών τους, όταν αναγκάζονται για οποιονδήποτε λόγο, να φοιτούν μακρυά από την οικογενειακή εστία ή εάν αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα.

Τι αναμένεται βραχυπρόθεσμα από την εφαρμογή των παραπάνω:

1. Αποδέσμευση της γνώσης από αγκυλώσεις και προκαταλήψεις

2. Αναβάθμιση του ρόλου του μαθητή / φοιτητή / σπουδαστή, μέσα στην κοινωνία

3. στήριξη της οικογένειας

4. αποδέσμευση της εκπαίδευσης από το κράτος και τις όποιες πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες

Τι αναμένεται μακροπρόθεσμα από την εφαρμογή των παραπάνω:

1. Η «παραγωγή» πλήρως καταρτισμένων επιστημόνων / τεχνιτών / επαγγελματιών, σε οποιονδήποτε τομέα και κλάδο της παραγωγικής διαδικασίας

2. Να γίνει η χώρα μας κέντρο πολιτισμού, στήριξης των γραμμάτων και παραγωγής ιδεών. (Άραγε, έως πότε θα υπολογίζουμε στην δύναμη της διανόησης των προγόνων μας;)

3. Να δοθεί νέα πνοή στην κοινωνική και πολιτική μας ζωή, με ιδέες, οράματα και πραγματικές επιδιώξεις, μέσα από τον υγιή ανταγωνισμό.

4. Να κρατήσουμε τους φοιτητές μας εδώ, παρέχοντας τους το ίδιο ποιοτικό περιβάλλον και περιεχόμενο γνώσης, με το εξωτερικό. Παράλληλα, να προσελκύσουμε ξένους φοιτητές, σε ακόμη μεγαλύτερη κλίμακα ούτως, ώστε η Ελλάδα από μικρή χώρα που νιώθει και είναι, να γίνει η μεγάλη χώρα που όλοι ονειρευόμαστε!

ΔΙΑΦΘΟΡΑ! Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας! Ποτέ δεν πρόκειται να εξαλειφθεί. Αν προσφέρουμε και καταφέρουμε κάτι το ελάχιστο, μέσα από προτάσεις και προσπάθειες, τότε, ίσως να μπορούμε να ελπίζουμε σε μια καλλίτερη κοινωνία, δίχως (πολλούς) καιροσκόπους, δίχως (πολλούς) χαραμοφάηδες, δίχως (πολλούς) άχρηστους πολιτικούς και πολίτες…

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2008

Εκπαίδευση: Η γενεσιουργός αιτία της Διαφθοράς

Σήμερα (χθές), διάβαζα στα ΝΕΑ, την παρέμβαση του κ. Μποτόπουλου, Συνταγματολόγου και Ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ, υπό τον τίτλο «Αξίωση στην Απαξίωση», η οποία ξεκινά με την φράση: «Ένα πρωτόγνωρο πολιτικό νέφος σκεπάζει την Ελλάδα…»


Εκφράζει την σκέψη του και διατυπώνει συγκεκριμένες προτάσεις, ο οποίες είναι ενδιαφέρουσες. Κατά την άποψή μου, όμως, η εκτίμησή του είναι λανθασμένη.


Είναι λανθασμένη διότι, το Ελληνικό κράτος από την ίδρυσή του έδειξε δείγματα σήψης, παρακμής και διαφθοράς. Τόσο πολύ, που έπρεπε να φέρουμε ξένους για να «βάλουν τα πράγματα σε μία τάξη». Και όταν αυτοί, γίνονταν μέρος εκείνου του σάπιου συστήματος διακυβέρνησης, τους διώχναμε για να «καθαρίσουμε τον τόπο». Αυτό, επαναλήφθηκε αρκετές φορές. Άρα, δεν είναι πρωτόγνωρη η κατάσταση την οποία καλούμαστε να διαχειριστούμε.


Είναι λανθασμένη γιατί, κάθε φορά που φτάναμε σε αυτό το σημείο – και έχουμε φτάσει αρκετές φορές έως τώρα – το πρώτο πράγμα που κάναμε, ήταν να λοξοκοιτούμε προς τους «συμμάχους» μήπως και ξεπατικώσουμε κάποιο σχέδιο ή αντιγράψουμε καμιά ιδέα…


Ελπίζω να με συγχωρεί ο κ. Μποτόπουλος για την διατύπωση των σκέψεών μου, σε κρίση των δικών του. Δεν προσπαθώ να τον θίξω. Κατανοώ απόλυτα την ανάγκη του για αντιπολίτευση. Όμως, δεν διορθώνονται έτσι τα πράγματα…


Μέσα σ’ ένα δεδομένο σύστημα διακυβέρνησης, ευθύνη φέρουν όλοι όσοι «εμπλέκονται». Πώς είναι λοιπόν δυνατόν, να προτείνουν λύσεις εξόδου από το αδιέξοδο εκείνοι, οι οποίοι έχουν ευθύνες; --- Γιατί τα πράγματα δεν έφτασαν εδώ στα ξαφνικά, με την ανάληψη της διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία και τον Κώστα Καραμανλή.


Το έδαφος προετοιμάστηκε και καλλιεργήθηκε συστηματικά, χρόνο με το χρόνο και σιγά-σιγά ούτως, ώστε σήμερα να είναι ώριμες οι συνθήκες, για να εγκλωβιστεί η κοινωνία μας είτε σε παλινδρομικές κινήσεις μεταξύ νέων και παλαιών δεδομένων ή ακόμη χειρότερα, στην απάθεια και τον πεσιμισμό.


Ξέρετε, η διαφθορά δεν είναι κάτι το απρόσωπο. Μπορεί να μην έχει μορφή, όπως ακριβώς και ο αέρας, έχει όμως μυρωδιά. Εμπεριέχει μικροσωματίδια, σαν κι αυτά της νικοτίνης και της πίσσας που, καθώς εισπνέονται γεμίζουν κάθε κυψέλη των πνευμόνων του καπνιστή. Και όσοι καπνίζουν, γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο ένα ή στα δέκα τσιγάρα. Η ζημιά είναι πάντα η ίδια.


Φανταστείτε λοιπόν: μπορεί κάποιος, ο οποίος είναι συνειδητός καπνιστής, να σας πείσει να κόψετε το τσιγάρο; --- Δεν νομίζω…


Καλές είναι οι προτάσεις, καλές είναι οι σκέψεις… για να γλιτώσουμε όμως από αυτό το νοσηρό κλίμα και όλα τα παρελκόμενά του, θα πρέπει να εντοπίσουμε την γενεσιουργό αιτία και να χτυπήσουμε το κακό από την ρίζα, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που κόβεται το τσιγάρο: με το μαχαίρι!


Γενεσιουργός αιτία αυτής μας της κατάντιας, είναι η εκπαίδευση! Η ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης και ο τρόπος με τον οποίο… διδάσκεται(;). Δεν έχουμε σχολεία. Δεν έχουμε Πανεπιστήμια. Δεν έχουμε εκπαιδευτικούς λειτουργούς που να μπορούν να εμπνεύσουν στα παιδιά κάτι το διαφορετικό… κάτι το λίγο καλλίτερο.


Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, που σκεπτόμαστε και σχεδιάζουμε το μέλλον μας, τα παιδιά που βρίσκονται στο νηπιαγωγείο θα είναι οι αυριανοί αποτυχημένοι συμμέτοχοι, μιας αποτυχημένης κοινωνίας, χωρίς ηθική, χωρίς αξίες, χωρίς προσανατολισμό και αυτή η κοινωνία, θα έχει παραδοθεί από εμάς!


Επιτέλους, ας το ομολογήσουμε. Στο σχολείο δεν μαθαίνουμε τίποτε άλλο, από το να γράφουμε και να διαβάζουμε. Η προσωπική πρόοδος και εξέλιξη του καθένα μας, συντελείται μόνον με προσωπικό κόπο και κόστος.


- Γι’ αυτό έχουμε μαϊμούδες τεχνίτες και απαίδευτους επιστήμονες.
- Γι’ αυτό έχουμε αντιγραφείς και όχι δημιουργούς.
- Γι’ αυτό έχουμε άρχοντες και όχι υπηρέτες.


Εκεί εντοπίζω το αίτιο και εκεί πρέπει να εστιάσουμε τις προσπάθειές μας, αν θέλουμε «αύριο» τα πράγματα να είναι καλλίτερα. Από εκεί και ύστερα, το πώς θα αλλάξουν τα σχολεία, το πώς θα αλλάξουν τα Πανεπιστήμια, ποιο θα είναι το είδος της παρεχόμενης γνώσης και ποια τα ποιοτικά χαρακτηριστικά… με ποιον τρόπο θα παρέχεται και ποιες θα είναι οι εναλλακτικές επιλογές, αυτά είναι ζητήματα στα οποία η γνώμη του ενός δεν μπορεί να μετράει.


Ας εμφανιστούν και ας ασχοληθούν αυτοί που νομίζουν ότι είναι «σοφοί». Ας αποφασίσουν και ας προχωρήσουν σε πράξεις.

Απάντηση στον Theodore

Στην συζήτηση της 11ης πρότασης "Συστήματα Πληροφορικής - Ηλεκτρονική διακυβέρνηση" ο φίλος Theodore άφησε το παρακάτω σχόλιο:

Aν περιμένετε τα μηχανήματα να σας λύσουν το πρόβλημα, σωθήκατε!
Tο θέμα είναι απλό. Τώρα πια, δεν υπάρχει καμία ελπίδα να γίνει τίποτα, γιατί υπάρχει πια μια υπερκρίσιμη μάζα διεφθαρμένων, που βέβαια, δεν θα σας αφήσουν να τους πάρετε το ψωμί απ το στόμα.
Εδώ το ζήτημα είναι απλό. Για να γίνουν αυτά που λέτε με την καλή σας πίστη εσείς, πρέπει κάποιοι να τα θέλουν και να το αναθέσουν στους πολιτικούς για να το εφαρμόσουν.
Ε αυτοί οι κάποιοι, δεν το θέλουν, η δε φαίνονται να το θέλουν. Έτσι οι αλητήριοι που λέγονται πολιτικοί, μη θέλοντας να στενοχωρήσουν την πελατεία τους, δεν κάνουν τίποτα. Απλά πράγματα.
Μονό αν βγαίναμε μάζες ανθρώπων στους δρόμους και φώναζαν και πέταγαν και γιαούρτια και όχι καφέδες στους πολιτικούς, τότε κάτι θα κουνιόταν.
Και μην πιστεύετε ότι όλοι αυτοί που κόπτονται για τη διαφάνεια, το πιστεύουν κιόλας. Εμένα μου θυμίζει αυτά που λένε για το περιβάλλον. Πολλά λόγια, αλλά τίποτα από έργα.
Άμα πας να τους θίξεις το προσωπικό τους συμφέρον, εκεί να δεις διαφάνεια που θα πέσει.
Είμαι απαισιόδοξος; Όχι απλά μεγάλωσα και είμαι ρεαλιστής.
Μακάρι να έχετε εσείς δίκιο και να γίνει κάτι.


(Αντιγράφω το σχόλιο εδώ για να συζητήσουμε το θέμα που βάζει ο Theodore ανεξάρτητα από την πρόταση καθεαυτή και καταθέτω και την προσωπική μου γνώμη. )

Δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει κανείς με το σκηνικό που περιγράφει ο Theodore. Πράγματι η διαφθορά δεν είναι θέμα πέντε ανθρώπων ψηλά στην εξουσία που αν απαλλαγούμε από αυτούς ξεμπερδέψαμε με το φαινόμενο. Αν το δούμε έτσι απλοϊκά, απλά την πατήσαμε. Έχει δίκιο όταν μιλάει για «υπερκρίσιμη μάζα διεφθαρμένων» που θα συμπληρώσω εγώ αναπαράγει τον εαυτό της. Ο Theodore έχει χίλια δίκια με το μέρος του όταν λέει ότι εδώ παίζουν συμφέροντα πολλά και συμφέροντα πολλών ανθρώπων που παίζουν στο παιχνίδι. Όταν τα συμφέροντα αυτά θιγούν τότε η αντίδραση θα είναι μεγάλη, και εδώ συμφωνώ μαζί του.

Τι ελπίζουμε να πετύχουμε τότε;

Καταρχήν εγώ δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει κοινωνία τελείως απαλλαγμένη από το φαινόμενο της διαφθοράς και ούτε υπήρξε ποτέ τέτοια κοινωνία. Αλλά από το τωρινό σημείο που βρίσκεται η χώρα μας υπάρχει το καλύτερο υπάρχει και το χειρότερο. Με κάποιο τρόπο κάποιες χώρες πετυχαίνουν καλύτερες επιδόσεις στον τομέα αυτό, για κάποιους λόγους άλλες κοινωνίες είναι χειρότερες ακόμα και από εμάς.

Όλα αυτά δεν είναι αυθαίρετα, υπάρχουν κάποιοι ποσοτικοί δείκτες που σε τελική ανάλυση δίνουν μια εικόνα (συμφωνώ όχι ακριβή εικόνα, αλλά κάτι λένε τέλος πάντων) για το πόσο εκτεταμένη είναι η διαφθορά σε μια χώρα. Για να αισθανθείς λίγο πιο αισιόδοξος Theodore θα σε παραπέμψω στις μετρήσεις του Corruption Perceptions Index όπου εκεί θα δεις την Ελλάδα να κατέχει την 56η θέση στην παγκόσμια κατάταξη, να φανταστείς υπάρχουν γύρω στις 120 χώρες ακόμα πιο διεφθαρμένες από εμάς! Απίστευτο έ;

Κάποιοι λόγοι πρέπει να υπάρχουν που τα πράγματα μπορούν να γίνουν ακόμα χειρότερα, κάποιοι τρόποι πρέπει να υπάρχουν που τα πράγματα μπορούν να γίνουν και πολύ καλύτερα. Αυτούς τους τρόπους προσπαθούμε να συζητήσουμε εδώ.

Να μην το βλέπουμε το πράγμα στατικά. Ένας αγώνας είναι. Κάποιοι θα τραβάνε το σκοινί προς την μια μεριά, κάποιοι θα το τραβούνε προς την άλλη. Το που θα είναι η θέση ισορροπίας εξαρτάται από το τι θα κάνουμε εμείς, αν θα κρατήσουμε λίγο κόντρα στο σκοινί ή θα αφήσουμε να μας πάρουνε και τα σώβρακα.

Πάνω στο τι θα κάνουμε εγώ τουλάχιστον είμαι ανοικτός και συζητάω όλες τις προτάσεις φίλε Theodore. Ακόμα και αυτές που περιλαμβάνουν γιαούρτι.

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2008

Πρόταση 11η: Συστήματα Πληροφορικής - Ηλεκτρονική διακυβέρνηση

Ο ρόλος της πληροφορικής είναι να κάνει τη ζωή μας ευκολότερη
αυτοματοποιώντας διαδικασίες.

Η χρήση της πληροφορικής στο δημόσιο τομέα αναμένεται να έχει τα εξής αποτελέσματα:

Ταχύτητα εξυπηρέτησης

Περιορισμό ανθρωπίνων σφαλμάτων
Ο πολίτης κάνει τις αιτήσεις του από το σπίτι μεσα από απλές σελίδες του ίντερνετ που κάνουν και έλεγχο σφαλμάτων.


Έλεγχος ποιότητας υπηρεσιών
Θα μπορούν οι προϊστάμενοι, διοικητές, υπουργοί να παρακολουθούν σε πραγματικό χρόνο την αποδοτικότητα των διαδικασιών και να ζητούν βελτιώσεις.

Προστασία περιβάλλοντος
μείωση της χρήσης χαρτιού, ασκοπων μετακινήσεων με μέσα μεταφοράς κλπ.

Διαβάστε και βελτιώστε τις προτάσεις:

Πρόταση 11.1: Πολεοδομία
Πρόταση 11.2: Δημόσια έργα
Πρόταση 11.3: ΑΣΕΠ

Σκεφτείτε να μπορούσατε:

→ να ολοκληρώσετε μια συναλλαγή με το δημόσιο χωρίς να παρακαλέσετε/ ταπεινωθείτε/ δωροδοκήσετε;

→ να κάνατε αίτηση για μια δουλειά σε μισή ώρα από το σπίτι σας;

→ να βγάζατε πιστοποιητικά και άδειες χωρίς να επισκευθείτε υπηρεσίες

→ να πληρώνετε τους λογαριασμούς (και αν είστε τυχεροί ;) να εισπράτετε χρήματα) μέσω ίντερνετ

→ να καταγράφονται όλες οι συναλλαγές σας με το δημόσιο για να μη μπορούν να σας πουν ότι κάτι κάνατε λάθος...

Αυτά και άλλα πολλά μπορεί να κάνει για εσάς και για το κράτος ένα σύγχρονο πληροφοριακό σύστημα...

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2008

Πρόταση 10η: Απολογισμός-αξιολόγηση

Κάθε τέλος του χρόνου αλλά και, μετά τη λήξη θητείας σε όργανα, θα πρέπει να υπάρχει καθιέρωση απολογισμού και αξιολόγησης του έργου είτε πρόκειται για δημόσιο υπάλληλο είτε για Υπουργό. Πέρα απο τον οικονομικό απολογισμό θα πρέπει να καταγράφεται η αποτελεσματικότητα, η καινοτομία, η συλλογικότητα και η ικανότητα διαχείρισης όσων καταλαμβάνουν θέσεις που προϊσταται ανθρώπινου δυναμικού. Επίσης, όταν πρόκεται για συναλλαγή με με κοινό θα πρέπει να υπάρχει και η έξωθεν καλή ή κακή μαρτυρία όλων των πολιτών μέσω κατάθεσης παραπόνων ή επιβράβευσης. Αυτά μπορεί να τα επεξεργάζεται επιτροπή η οποία θα ανακυκλώνεται προς αποφυγή της διαφθοράς των προσώπων.
Ενας άλλος τρόπος διασφάλισης της διαφάνειας είναι τα πρακτικά που τηρούνται σε επιτροπές ή σε συνεδριάσεις να αναρτώνται στο διαδίκτυο και να υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης και ενημέρωσης κάθε ενδιαφερόμενου.
Ανάρτηση στο διαδίκτυο/δημόσια υπηρεσία του τρόπου που ο πολίτης μπορεί να προμηθεύεται βεβαιώσεις ή άλλου τύπου έγγραφα, καθοδήγηση για τον τρόπο που πρέπει να κινηθεί και χρονοδιάγραμμα εξυπηρέτησης.

Πρόταση 9η Δράσεις για την προώθηση μέτρων

Τα θέματα της διαφθοράς ο καθένας/μια τα αντιμετωπίζει ανάλογα με την προσωπική του περίπτωση στο χώρο εργασίας, στον χώρο εκπαίδευσης, στην υγεία, στις οργανώσεις, στο δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα και γενικότερα στη μοναδική καθημερινότητά του. Για τον λόγο αυτό έχει νόημα άτομα με διαφορετικά κοινωνικά χαρακτηριστικά να συζητήσουν και να προτείνουν μέτρα, συνθέτοντας. Οι συναντήσεις αυτές μπορούν να γίνουν σε μαζικούς χώρους(καφέ, βιβλιοπωλεία, κ.α.) όπου θα καταγραφούν προβλήματα, προτάσεις και λύσεις. Η συζήτηση μπορεί να γίνει μέσω ομάδων bloggers ή άλλων αυτοπροτασόμενων ομάδων σε όλη την Ελλάδα. Παράλληλα μπορεί να λειτουργεί διαδικτυακός χώρος(ακόμα και ο υπάρχων) όπου αφού συγκεντρωθούν οι προτάσεις και καθαρογραφούν μαζί με άλλους πολίτες που ενδιαφέρονται για το θέμα θα προωθήσουν τις προτάσεις στη Βουλή, σε φορείς της Τ.Α., σχολεία, ΑΕΙ, Υπουργεία, στο δημόσιο και ιδιωτικό χώρο γενικά. Καλό είναι να επιδιωχτεί άνοιγμα του θέματος και συμμετοχή κάποιων σε εκπαιδευτικές ημερίδες, συζητήσεις κ.α έτσι ώστε να εμπλουτίζονται ενδεχομένως αλλά και να διαδίδονται. Τέλος, μπορούν να διοργανωθούν σε χώρους που εκδηλώνουν ενδιαφέρον ημερίδες όπου θα παρουσιάζονται όλα αυτά τα στοιχεία αλλά παράλληλα θα γίνεται ενημέρωση και στους πολίτες πώς να προστατεύουν τα δικαιώματά τους. Μια τέτοια ημερίδα μπορεί να γίνει στις καταναλωτικές οργανώσεις

Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2008

Πρόταση 8η Διοικητικός Αυτοματισμός

Στο δημόσιο τομέα της χώρας μας ισχύει, κάποιοι άγραφοι αλλά εξαιρετικά ισχυροί κανόνες όπως:
η δημόσια διοίκηση είναι κομματικό λάφυρο της εκάστοτε κυβέρνησης
η παροχή υπηρεσιών είναι εξαιρετικά χαμηλού επιπέδου, αλλά εξαιρετικά υψηλού κόστους.
Γιατί; Η εύκολη απάντηση είναι ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι τεμπέληδες γιατί έχουν εξασφαλίσει τη μονιμότητα.
Στοιχείο 1ο Από το 1.056.000 εργαζομένους με εργοδότη το δημόσιο μόνο 420.000 είναι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι. Όλοι οι υπόλοιποι είναι με κάθε είδους σύμβαση. Σύμβαση εργασίας, σύμβαση χρόνου, σύμβαση έργου, νοικιασμένοι.
Στοιχείο 2ο Το δημόσιο αγοράζει υπηρεσίες και υπαλλήλους από την αγορά συναλλασσόμενο με επιχειρηματίες και ψηφοφόρους.
Στοιχείο 3ο ο δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας είναι εξαιρετικά αυστηρός, απλά εφαρμόζεται a la carte όπως άλλωστε και κάθε νόμος στην Ελλάδα.
Οι υπάλληλοι με εργοδότη το δημόσιο, είτε μόνιμοι που διεκδικούν την καριέρα τους, είτε συμβασιούχοι που διεκδικούν μια σύμβαση, εξαρτώνται χωρίς κανόνες από τους πολιτικούς τους προϊσταμένους.
Άμεση κατάργηση όλων των συμβάσεων έργου στο δημόσιο τομέα. Είναι όλες καταχρηστικές και παράνομες.
Άμεση κατάργηση ενοικιάσεως υπαλλήλων στον δημόσιο τομέα
Άμεση αλλαγή των οργανισμών των Υπουργείων και ρεαλιστική καταγραφή οργανογραμμάτων, ανθρώπινου δυναμικού, θέσεων ευθύνης , χαρτογράφηση αναγκών και δυνατοτήτων.
Καμία πρόσληψη εκτός ΑΣΕΠ
Γραπτές εξετάσεις προαγωγών μέσω υπηρεσίας του ΥΠΕΣΔΔΑ
Διαφοροποίηση της λειτουργίας του Υπόλογου
Αναβάθμιση του ρόλου των επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης.