Απάντηση στον Theodore

Στην συζήτηση της 11ης πρότασης "Συστήματα Πληροφορικής - Ηλεκτρονική διακυβέρνηση" ο φίλος Theodore άφησε το παρακάτω σχόλιο:

Aν περιμένετε τα μηχανήματα να σας λύσουν το πρόβλημα, σωθήκατε!
Tο θέμα είναι απλό. Τώρα πια, δεν υπάρχει καμία ελπίδα να γίνει τίποτα, γιατί υπάρχει πια μια υπερκρίσιμη μάζα διεφθαρμένων, που βέβαια, δεν θα σας αφήσουν να τους πάρετε το ψωμί απ το στόμα.
Εδώ το ζήτημα είναι απλό. Για να γίνουν αυτά που λέτε με την καλή σας πίστη εσείς, πρέπει κάποιοι να τα θέλουν και να το αναθέσουν στους πολιτικούς για να το εφαρμόσουν.
Ε αυτοί οι κάποιοι, δεν το θέλουν, η δε φαίνονται να το θέλουν. Έτσι οι αλητήριοι που λέγονται πολιτικοί, μη θέλοντας να στενοχωρήσουν την πελατεία τους, δεν κάνουν τίποτα. Απλά πράγματα.
Μονό αν βγαίναμε μάζες ανθρώπων στους δρόμους και φώναζαν και πέταγαν και γιαούρτια και όχι καφέδες στους πολιτικούς, τότε κάτι θα κουνιόταν.
Και μην πιστεύετε ότι όλοι αυτοί που κόπτονται για τη διαφάνεια, το πιστεύουν κιόλας. Εμένα μου θυμίζει αυτά που λένε για το περιβάλλον. Πολλά λόγια, αλλά τίποτα από έργα.
Άμα πας να τους θίξεις το προσωπικό τους συμφέρον, εκεί να δεις διαφάνεια που θα πέσει.
Είμαι απαισιόδοξος; Όχι απλά μεγάλωσα και είμαι ρεαλιστής.
Μακάρι να έχετε εσείς δίκιο και να γίνει κάτι.

(Αντιγράφω το σχόλιο εδώ για να συζητήσουμε το θέμα που βάζει ο Theodore ανεξάρτητα από την πρόταση καθεαυτή και καταθέτω και την προσωπική μου γνώμη. )

Δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει κανείς με το σκηνικό που περιγράφει ο Theodore. Πράγματι η διαφθορά δεν είναι θέμα πέντε ανθρώπων ψηλά στην εξουσία που αν απαλλαγούμε από αυτούς ξεμπερδέψαμε με το φαινόμενο. Αν το δούμε έτσι απλοϊκά, απλά την πατήσαμε. Έχει δίκιο όταν μιλάει για «υπερκρίσιμη μάζα διεφθαρμένων» που θα συμπληρώσω εγώ αναπαράγει τον εαυτό της. Ο Theodore έχει χίλια δίκια με το μέρος του όταν λέει ότι εδώ παίζουν συμφέροντα πολλά και συμφέροντα πολλών ανθρώπων που παίζουν στο παιχνίδι. Όταν τα συμφέροντα αυτά θιγούν τότε η αντίδραση θα είναι μεγάλη, και εδώ συμφωνώ μαζί του.

Τι ελπίζουμε να πετύχουμε τότε;

Καταρχήν εγώ δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει κοινωνία τελείως απαλλαγμένη από το φαινόμενο της διαφθοράς και ούτε υπήρξε ποτέ τέτοια κοινωνία. Αλλά από το τωρινό σημείο που βρίσκεται η χώρα μας υπάρχει το καλύτερο υπάρχει και το χειρότερο. Με κάποιο τρόπο κάποιες χώρες πετυχαίνουν καλύτερες επιδόσεις στον τομέα αυτό, για κάποιους λόγους άλλες κοινωνίες είναι χειρότερες ακόμα και από εμάς.

Όλα αυτά δεν είναι αυθαίρετα, υπάρχουν κάποιοι ποσοτικοί δείκτες που σε τελική ανάλυση δίνουν μια εικόνα (συμφωνώ όχι ακριβή εικόνα, αλλά κάτι λένε τέλος πάντων) για το πόσο εκτεταμένη είναι η διαφθορά σε μια χώρα. Για να αισθανθείς λίγο πιο αισιόδοξος Theodore θα σε παραπέμψω στις μετρήσεις του Corruption Perceptions Index όπου εκεί θα δεις την Ελλάδα να κατέχει την 56η θέση στην παγκόσμια κατάταξη, να φανταστείς υπάρχουν γύρω στις 120 χώρες ακόμα πιο διεφθαρμένες από εμάς! Απίστευτο έ;

Κάποιοι λόγοι πρέπει να υπάρχουν που τα πράγματα μπορούν να γίνουν ακόμα χειρότερα, κάποιοι τρόποι πρέπει να υπάρχουν που τα πράγματα μπορούν να γίνουν και πολύ καλύτερα. Αυτούς τους τρόπους προσπαθούμε να συζητήσουμε εδώ.

Να μην το βλέπουμε το πράγμα στατικά. Ένας αγώνας είναι. Κάποιοι θα τραβάνε το σκοινί προς την μια μεριά, κάποιοι θα το τραβούνε προς την άλλη. Το που θα είναι η θέση ισορροπίας εξαρτάται από το τι θα κάνουμε εμείς, αν θα κρατήσουμε λίγο κόντρα στο σκοινί ή θα αφήσουμε να μας πάρουνε και τα σώβρακα.

Πάνω στο τι θα κάνουμε εγώ τουλάχιστον είμαι ανοικτός και συζητάω όλες τις προτάσεις φίλε Theodore. Ακόμα και αυτές που περιλαμβάνουν γιαούρτι.