Παρασκευή 7 Μαρτίου 2008

ΠΡΟΤΑΣΗ 17

Οι τραπεζικοί λογαριασμοί όλων των κομματικά διορισμένων, υψηλόβαθμων στελεχών του Δημοσίου και εννοώ αυτούς οι οποίοι δεν έχουν οργανικές θέσεις στις υπηρείες, αλλά τοποθετούνται εκεί από την εκάστοτε κυβέρνηση και αποχωρούν μαζί με αυτήν, πρέπει να είναι μονίμως «ανοιχτοί» για τους εισαγγελείς και να μην χρειάζεται να ασκηθεί πρώτα πειθαρχική δίώξη, διότι έτσι χάνεται πολύτιμος χρόνος και τα ίχνη από υποθέσεις διαφθοράς, που τυχόν εμπλέκονται τέτοια άτομα, μπορούν εύκολα να σβηστούν.

Επίσης, το ίδιο μπορεί να γίνει και σε ένα πλήθος ακόμα από διευθυντικά στελέχη π.χ. εφοριών, διοικητών νοσοκομείων, γιατρών, ανεξάρτητων αρχών κτλ

Ετσι, όχι μόνο θα διασφαλίστει ότι θα υπάρξει υποδειγματική τιμωρία των επίορκων υπαλλήλων, αλλά στόχο έχει να λειτουργήσει και αποτρεπτικά, καθώς τα νοσοκομεία και οι εφορίες έχουν καταστεί προνομιακοί χώροι για την εξάπλωση της διαφθοράς.

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2008

Για να μην τίθενται οι υποθέσεις στο αρχείο με την αιτιολογία της δήθεν μη υπάρξεως επαρκών ενδείξεων ενοχής….


Γιατί η Δικαιοσύνη τείνει να καταργηθεί στη Χώρα μας και γιατί η εικόνα της όσο πάει και μαυρίζει;;…

Πιστεύω ότι η διόγκωση της διαφθοράς στη σημερινή κοινωνία μας σε όλους τους τομείς από τη δράση του πλέον ανώνυμου απατεώνα μέχρι του επώνυμου πολιτικού και κυβερνητικού στελέχους οφείλεται κατά κύριο λόγο στο γεγονός ότι έπαψε να λειτουργεί ουσιαστικά ο θεσμός της Δικαιοσύνης στη Χώρα μας, που χαμένη μέσα στις αδυναμίες της και στις ελλείψεις της σε έμψυχο και άψυχο υλικό, φαντάζει πλέον σαν ξεπεσμένη αρχόντισσα που όλοι τη λοιδωρούν και την οικτίρουν!! Οι δε λειτουργοί της έχασαν πια την έξωθεν καλή μαρτυρία και δεν χαίρουν κανένα σεβασμό από τους πολίτες!!

Οι απατεώνες και οι εγκληματίες γενικά, γνωρίζοντας τις αδυναμίες του συστήματος και τα τρωτά του σημεία δεν διστάζουν να εγκληματούν αφού ξέρουν ότι δεν θα τιμωρηθούν, οι δε παθόντες προτιμούν να σωπάσουν παρά να καταγγείλουν τα σε βάρος τους αδικήματα, αφού ξέρουν ότι θα …μπλέξουν σε απρόβλεπτες καταστάσεις!!.

Όλοι έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια, συχνά-πυκνά τη γνωστή φράση:
«δεν προέκυψαν ενδείξεις, η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο με διάταξη του Εισαγγελέα».

Ο κόσμος μιλάει για κουκούλωμα υποθέσεων που απασχόλησαν την κοινή γνώμη για πολιτικά, δικαστικά, και πάσης φύσεως σκάνδαλα, όπως η αρχειοθέτηση της υπόθεσης VODAFON των υποκλοπών, των Πακιστανών, των πορισμάτων Ζορμπά για τα ομόλογα του Ταμείου των Δημοσίων Υπαλλήλων και του ΤΣΠΕΑΘ, της υπόθεσης Κλαδά – Κουκοδήμου και άλλα που δεν μου έρχονται στο νου αυτή τη στιγμή.

Κάθησα λοιπόν και σκέφτηκα και εγώ ως νομικός, τι είναι αυτό που φταίει σήμερα και η δικαιοσύνη πάει κατά διαόλου. Και δεν ξέρω «αν είναι τιμία αλλά σίγουρα δεν φαίνεται τιμία»!!.

Τι είναι αυτή η εισαγγελική διάταξη; Μέχρι που πρέπει να φθάνει η εξουσία του Εισαγγελέα για την άσκηση ή μη ποινικής δίωξης και σε ποιες περιπτώσεις αυτός είναι δυνατόν να διαπράξει κατάχρηση εξουσίας είτε αρχειοθετώντας μία βάσιμη μήνυση ή ασκώντας ποινική δίωξη σε μία αβάσιμη;

Πώς είναι δυνατόν ας πούμε μία υπόθεση για την οποία υπάρχουν επώνυμες καταγγελίες, με εμφανή ίχνη αλήθειας μετά από μία απλή προκαταρκτική έρευνα, που συνήθως την κάνει ένας πταισματοδίκης και στα περιφερειακά ειρηνοδικεία πολλές φορές την κάνει δυστυχώς …ο γραμματέας του ειρηνοδίκη, να τίθεται μία υπόθεση στο αρχείο ή να ασκείται δίωξη κατά τη δικαιοδοτική (αποφασιστική) κρίση ενός μόνον εισαγγελέα που κανονικά πρέπει να έχει το ρόλο της κατηγορούσας αρχής και όχι του δικαιοδοτικού οργάνου, δηλαδή του οργάνου που έχει την εξουσία να αποφασίζει και που είναι οι δικαστές.

Ανέτρεξα λοιπόν στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και κατέληξα στα παρακάτω συμπεράσματα που νομίζω μου έλυσαν την απορία για την αιτία του κακού:
Προσέξτε:
Πριν το έτος 2003
σύμφωνα με το άρθ. 43 παρ. 1 εδ. β΄ του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (όπως αυτό ίσχυε πριν την αντικατάστασή του με το άρθ. 5 του ν. 3160/2003) ο Εισαγγελέας σε περίπτωση που λάμβανε μία μήνυση ή αναφορά ήταν υποχρεωμένος χωρίς τίποτε άλλο να κινήσει ποινική δίωξη, παραγγέλλοντας κυρία ανάκριση ή προανάκριση ή εισάγοντας την υπόθεση με απευθείας κλήση του κατηγορουμένου στο ακροατήριο. Στη μοναδική περίπτωση που είχε τη δυνατότητα και εξουσία να θέσει τη μήνυση ή την αναφορά στο αρχείο, υποβάλλοντας αντίγραφο και σχετική αναφορά στον εισαγγελέα Εφετών, ήταν όταν η μήνυση αυτή ήταν προφανώς μη νόμιμη ή αβάσιμη. Δηλαδή για την άσκηση της ποινικής δίωξης τότε αρκούσαν απλές υπόνοιες και αμυδρές έστω ενδείξεις για την τέλεση μίας παράνομης πράξης και έπρεπε να ασκηθεί ποινική δίωξη, χωρίς να υπάρχει έδαφος να αρχειοθετηθεί μία επώνυμη καταγγελία για την οποία διατάσσοταν προανάκριση μετά το πέρας της οποίας η τυχόν απαλλαγή του υπαιτίου μπορούσε να γίνει μόνο από το Δικαστικό Συμβούλιο, μετά από απαλλακτική πρόταση του Εισαγγελέα (άρθ. 245 παρ. 2 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας)!!

Μετά το 2003 όμως και την αντικατάσταση του ως άνω άρθ. 43 παρ. 2 με τον παραπάνω νόμο, τα πράγματα άλλαξαν:
Στις περιπτώσεις των κακουργημάτων ή πλημμελημάτων η ποινική δίωξη ασκείται πλέον μόνον μετά τη διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας από τους αρμόδιους ανακριτικούς υπαλλήλους (αστυνομικούς ή πταισματοδίκες) και εφόσον ο Εισαγγελέας κρίνει ότι υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις (προσοχή όχι απλές ή έστω αμυδρές όπως παλιά). Δηλαδή δόθηκε στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών η εξουσία να αποφαίνεται ως δικαιοδοτικό όργανο και να αποφασίζει μόνος του, με διάταξή του, αν θα ασκήσει ποινική δίωξη και θα παραπέμψει τον μέχρι τότε ύποπτο για να δικαστεί, ή θα αποφανθεί για την αρχειοθέτηση της υπόθεσης, που σημαίνει την απαλλαγή του υπαιτίου, λόγω ελλείψεως επαρκών ενδείξεων! Ο αδικηθείς έχει το δικαίωμα να ασκήσει προσφυγή κατά της εισαγγελικής αυτής διάταξης επί της οποίας αποφαίνεται σε δεύτερο βαθμό, οριστικά και αμετάκλητα με διάταξή του ο Εισαγγελέας Εφετών.

Με το προηγούμενο νομοθετικό πλαίσιο η απαλλαγή του καταγγελλόμενου υπαιτίου μπορούσε να γίνει όπως παραπάνω ανέφερα μόνο από Τριμελές Δικαστικό Συμβούλιο, μετά από απαλλακτική πρόταση του Εισαγγελέα και εφόσον είχε διενεργηθεί προανάκριση!!

Η αιτιολογία της τροποποίησης του προηγούμενου νομικού καθεστώτος ήταν η δήθεν επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης και η αποφυγή άσκησης ποινικής δίωξης για ουσιαστικά ή νομικά αβάσιμες μηνύσεις και αναφορές και η αποφυγή της ταλαιπωρίας όλων των παραγόντων.
Δηλαδή για να αποσυμφορηθεί δήθεν το ποινικό σύστημα, νομοθέτησαν:
1) Σε μία αναφορά ή μήνυση, αντί της προανάκρισης να διενεργείται μία πρόχειρη έρευνα στην αρχή, που την ονόμασαν προκαταρκτική έρευνα.
2) Τον κατηγορούμενο, τον αποκάλεσαν απλά ύποπτο, και την απολογία του την ονόμασαν έγγραφες εξηγήσεις.
3) Εφόσον μετά την προκαταρκτική έρευνα προκύψουν επαρκείς ενδείξεις ενοχής κατά του καταγγελλόμενου, τότε να ασκείται από τον εισαγγελέα και κατά τη δική του μόνο κρίση η ποινική δίωξη.

Και μέχρι εδώ θα πει κανείς καλά έκαναν! Εισαγγελέας είναι αυτός, υποτίθεται αμερόληπτος και υπεράνω υποψίας και γιατί να μην έχει δικαιοδοτική (αποφασιστική) κρίση, για το αν προέκυψαν ή όχι επαρκείς ενδείξεις ενοχής προκειμένου ν΄ ασκήσει ή να μην ασκήσει ποινική δίωξη, χάριν της αποσυμφόρησης του ποινικού συστήματος;;

Και όμως φίλοι μου έχω πλέον πεισθεί ότι η ως άνω «έξυπνη τροποποίηση», μάλλον δεν είχε στόχο την αποσυμφόρηση των δικών, αλλά τη χειραγώγηση της Δικαιοσύνης από τους έχοντες και κατέχοντες!!
Αυτό αποδεικνύεται καθημερινά!!
Οι δίκες αντί να μειώνονται γίνονται όλο και περισσότερες, απλά τώρα αντί για προανακρίσεις διενεργούνται από τα ίδια ανακριτικά όργανα, προκαταρκτικές έρευνες, αντί για κατηγορούμενους έχουμε απλά ύποπτους και αντί για απολογίες έχουμε έγγραφες εξηγήσεις! Ποιο το όφελος όμως; Το σύστημα τρέχει όπως και πριν, αφού οι ίδιοι μηχανισμοί και υπάλληλοι απασχολούνται και σήμερα και σε τίποτε δεν ωφελείται ο καταγγελλόμενος, έστω και αν δεν έχει ακόμη καταστεί κατηγορούμενος!! Αφού καλείται σαν ύποπτος είναι υποχρεωμένος και έγγραφες εξηγήσεις να δώσει και δικηγόρο θα χρειαστεί!! Άλλαξε η ορολογία όχι όμως η ουσία!!
Αυτό που όμως άλλαξε πραγματικά είναι το όργανο που αποφασίζει για το αν θα κινηθεί η ποινική διαδικασία σε βάρος του καταγγελλόμενου ή όχι. Αντί του Τριμελούς Δικαστικού Συμβουλίου, η κρίση αυτή ανατέθηκε κυριαρχικά σε ένα μονομελές πλέον όργανο, τον εισαγγελέα , που αποφασίζει εντελώς μόνος του!! (Σημειωτέον ότι ακόμη και ένα Μονομελές Δικαστήριο δεν ενεργεί μόνο του αλλά μετά από πρόταση ενός εισαγγελέα).
Πριν την τροποποίηση της ως άνω διάταξης αν γινόταν μία καταγγελία με ελάχιστες ενδείξεις αλήθειας έπρεπε κατά το νόμο να ασκηθεί από τον Εισαγγελέα, υποχρεωτικά ποινική δίωξη, να διενεργηθεί προανάκριση και ειδικά για την απαλλαγή έπρεπε να αποφανθεί ένα δικαστικό συμβούλιο, αποτελούμενο από τρεις δικαστές, μετά από πρόταση του εισαγγελέα!! Ήταν επομένως πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο να γίνουν παρεμβάσεις σε τέσσερεις στην ουσία δικαστικούς λειτουργούς: τον εισαγγελέα και το τριμελές δικαστικό συμβούλιο! Επομένως ο καθένας που έσπευδε στη δικαιοσύνη για να βρει το δίκιο του είχε πολύ λιγότερες πιθανότητες να το δει να πνίγεται και να αθωώνεται αυτός που τυχόν τον αδίκησε αλλά και το αντίστροφο!!

Μετά την ως άνω διάταξη άνοιξαν οι κερκόπορτες στην εκτελεστική εξουσία που πάντα έψαχνε τρόπους παρέμβασης στη δικαστική. Έτσι σήμερα είναι πολύ πιο εύκολη η χειραγώγηση της Δικαιοσύνης και η δρομολόγηση της ποινικής διαδικασίας κατά βούληση, αφού πλέον οι «άνωθεν» παρεμβάσεις σε ένα μόνο εισαγγελικό λειτουργό, σε πρώτο βαθμό και σε έναν σε δεύτερο βαθμό, δεν είναι δύσκολες. Σημειωτέον ότι στους Εισαγγελείς, ισχύει το σύστημα της ιεραρχίας σε αντίθεση με τους δικαστές που δεν υπάγονται ιεραρχικώς στους ανωτέρους τους (άρθ. 24 ν. 1756/1988 περί οργανισμού δικαστηρίων και κατάστασης δικαστικών λειτουργών). Ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας, ορίζει τους εισαγγελείς που χρεώνονται κάθε υπόθεση, κατά την ανέλεγκτη βούλησή του και χωρίς κλήρωση.

Έτσι σήμερα το «σύστημα» ή το «κατεστημένο» (όπως θέλετε πείτε το) κατάφερε η Δικαιοσύνη να είναι υπόθεση, κυρίως, ενός εισαγγελέα πρωτοδικών σε πρώτο βαθμό και ενός εισαγγελέα Εφετών σε δεύτερο βαθμό, που ενεργούν μεμονωμένα ως δικαιοδοτικά όργανα και οι διατάξεις τους δεν υπόκεινται στην κρίση του Δικαστηρίου ή έστω ενός Δικαστικού Συμβουλίου.

Γι’ αυτό πλέον έγινε της μόδας η τακτική της αρχειοθέτησης των υποθέσεων που «καίνε» πολιτικά πρόσωπα, μεγαλοεπιχειρηματίες, ή και απλούς επώνυμους και μεγαλόσχημους πολίτες, που έχουν τις άκρες τους, ενώ το δίκαιο των κοινών θνητών κατάντησε παρωδία…
Τώρα αν κάποιος που αδικήθηκε με αυτόν τον τρόπο σκεφτεί να μηνύσει τον εισαγγελέα για κατάχρηση εξουσίας, πάλι θα διενεργηθεί προκαταρκτική έρευνα μετά την οποία ένας εισαγγελέας πρωτοδικών σε πρώτο βαθμό και ένας εισαγγελέας εφετών σε δεύτερο βαθμό, θα αποφανθεί αν θα ασκηθεί ποινική δίωξη ή θα αρχειοθετηθεί η υπόθεση λόγω ελλείψεως επαρκών ενδείξεων ….

Όπως καταλαβαίνετε φαύλος κύκλος αφού μπορούν σε κάθε περίπτωση με αυτήν την «έξυπνη τροποποίηση» του ως άνω άρθ. 43 να σε παίζουν μπάλα οι εισαγγελείς και να σε πετάνε εκτός γηπέδου και άντε εσύ να τρέχεις να αποδείξεις ότι έγιναν παράνομες πράξεις… Το σίγουρο είναι ότι θα βρεθείς και κατηγορούμενος….

Εδώ μπορείτε να δείτε μία περίπτωση εφαρμογής του πραγματικά σατανικά τροποποιημένου άρθ. 43 του Κ.Π.Δ.
Την ανάλυσή μου αυτή την ανάρτησα και στο blog μου "Ζητείται ελπίδα", εμπλουτισμένη και με εικόνες, όμως επειδή εδώ πρέπει να κάνουμε και κάποια πρόταση για διόρθωση των κακώς κείμενων έχω να προτείνω την άμεση κατάργηση της παραπάνω τροποποίησης και την επαναφορά του προηγούμενου νομοθετικού καθεστώτος, που φαίνεται ότι θεσπίστηκε από σοφότερους νομοθέτες, αφού η απαλλαγή ενός καταγγελλόμενου για παράνομες πράξεις, προσώπου, έπρεπε να περάσει, μετά από απαλλακτική πρόταση του Εισαγγελέα, από ένα Τριμελές Δικαστικό Συμβούλιο, στο οποίο σίγουρα οι προσβάσεις ή και οι άνωθεν, κρατικές μάλιστα, παρεμβάσεις δεν ήταν εύκολη υπόθεση!! Αυτό διασφάλιζε περισσότερο την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και την αμερόληπτη κρίση της, και ως εκ τούτου και τον έλεγχο των ...ισχυρών!!
Είναι αλήθεια ότι η τροποποίηση αυτή του άρθ. 43 έγινε από την προηγούμενη κυβέρνηση, προφανώς για να τη χρησιμοποιήσουν οι ίδιοι, για δικό τους λογαριασμό, μιας και τα σκάνδαλα είχαν αρχίσει ήδη να σκάνε μύτη, όμως εξελίχθηκε σε μπούμεραγκ εναντίον τους, αφού ήρθε ως δώρο εξ ουρανού στους σημερινούς ...σωτήρες μας!!!
Ας μη χύνουν λοιπόν κροκοδείλια δάκρυα οι προηγούμενοι για το χάλι της Δικαιοσύνης και τις αρχειοθετήσεις των πολιτικών κατά κύριο λόγο, σκανδάλων, αλλά ας φροντίσουν να φέρουν στη Βουλή την κατάργηση της παραπάνω τροποποίησης και να απαιτήσουν την ψήφισή της!!
Αυτό θα είναι ένα μικρό βηματάκι, πιστεύω για να αρχίσει η Δικαιοσύνη να ορθοποδεί!!!

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2008

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΦΑΚΕΛΑΚΙ"

ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΩΣΤΕ ΤΟ ΦΑΚΕΛΑΚΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝ;
(http://e-cynical.blogspot.com/ LABELS: Ε.Σ.Υ.)


Α. Τί θα μπορούσε να κάνει το ΚΡΑΤΟΣ:

Α1. Δεν χωράει αμφιβολία ότι οι γιατροί του ΕΣΥ είναι κακοπληρωμένοι σε σχέση με τις υπηρεσίες που προσφέρουν και σε σχέση με άλλες κατηγορίες εργαζομένων, κηφήνων σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες.
Α2. Δεν έχουν όλες οι ειδικότητες τις ίδιες ευθύνες και τον ίδιο φόρτο. Άρα δεν πρέπει όλες οι ειδικότητες να πληρώνονται το ίδιο. Όπως είναι φυσικό την αδικία αυτή οι γιατροί, όπου μπορούν, την επανορθώνουν μόνοι τους σε βάρος των αρρώστων που εξ αντικειμένου είναι και οι πλέον ευάλωτοι, προσερχόμενοι στα νοσοκομεία από θέση άκρως μειονεκτική.


Β. Τί μπορούμε να κάνουμε ΕΜΕΙΣ χωρίς να καθόμαστε με τα χέρια σταυρωμένα ;

Β1. Μια ιδέα είναι να φτιαχτεί μια data-base όπου ο καθένας να μπορεί να καταγράφει το όνομα και την ειδικότητα του γιατρού του ΕΣΥ που ΔΕΝ ΔΕΧΤΗΚΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΦΑΚΕΛΑΚΙ.
Β2. Άλλη ιδέα είναι να κολλάμε stickers στις πόρτες των γιατρών στα νοσοκομεία (τα βράδυα είναι καλή ώρα), με την ένδειξη: "Φακελάκι; ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ".
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ / εξέταση διαφόρων ενδεχόμενων περιπτώσεων

Β1.1 Για να μην έχουμε πρόβλημα ΜΗΝΥΣΕΩΝ θεωρώ ότι η Data Βase θα πρέπει να ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΕΙ και όχι να ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ. Δηλαδή επιμένω ότι θα καταχωρούνται μόνο αυτοί που ΔΕΝ δέχτηκαν φακελάκι όταν τους προσφέρθηκε. Εδώ χρειάζεται όμως προσοχή. Οι πλειονότητα των γιατρών ΔΕΝ ζητάει εκβιαστικά φακελάκι για να σε χειρουργήσει. Αυτό το καταλαβαίνουν, ότι ενέχει σοβαρούς κινδύνους για τους ίδιους (άμεση καταγγελία) και ότι δεν χρειάζεται να καταφεύγουν καθόλου σε τόσο επικίνδυνες πρακτικές. ΔΙΟΤΙ οι ασθενείς και οι περί αυτών θεωρούν δεδομένο, όπως και οι γιατροί εξ’ άλλου, ότι το φακελάκι θα πέσει έτσι κι αλλιώς «ΑΥΘΟΡΜΗΤΩΣ». Ο ΦΟΒΟΣ των ασθενών και η πεποίθηση ότι χωρίς αυτό δεν κινείται τίποτε έχουν τόσο εσωτερικευθεί ώστε η μηχανή της διαφθοράς προχωράει με τον αυτόματο. Έτσι, οι γιατροί ΔΕΝ θεωρούν ότι δωροδοκούνται. Τώρα «φακελάκι» συνιστούν και τα διάφορα δώρα που γίνονται και μερικά απ’ αυτά είναι και ακριβά. Αλλά προς το παρόν την δωροδοκία με δώρο θα την εξαιρέσω διότι δεν έχει το συμβολικό βάρος του σκέτου-βρώμικου χρήματος και διότι στις πλείστες των περιπτώσεων αυτά τα δώρα είναι σκέτος μπελάς για τους παραλήπτες. Έτσι στη λίστα θα εγγράφονται μόνο αυτοί που ΔΕΝ ΔΕΧΤΗΚΑΝ ΧΡΗΜΑΤΑ.

Β1.2 Με την τακτική επιβράβευσης έχω την πεποίθηση ότι η Data Base δεν θα περιλαμβάνει κανένα όνομα. Αλλά ακόμα και ΕΝΑ να περιέχει, αυτό μπορεί να δράσει σαν καταλύτης και να αρχίσει σιγά-σιγά να γεμίζει.

Β1.3. Σε αυτήν θα περιλαμβάνονται μόνο γιατροί του Δημόσιου τομέα και όχι του Ιδιωτικού.

Β1.4. Τώρα, σχετικά με τον κίνδυνο κάποιος ΚΑΚΟΣ να εγγράψει τον εαυτό του στη λίστα των ΚΑΛΩΝ νομίζω ότι δεν πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο, διότι έτσι θα «κάψει» τον ΚΑΚΟ του εαυτό και την τσέπη του μιας δια παντός. Στην ουτοπική περίπτωση που η λίστα αυτή γίνει ευρέως γνωστή οι ασθενείς θα τον προτιμούν γι αυτή ακριβώς την ιδιότητά του, οπότε κανείς δεν θα του δίνει φακελάκι.
Β1.5. Συμβαίνει συχνά ένας γιατρός να τα παίρνει από κάποιους και να μην τα παίρνει από άλλους. Αν εγγραφεί στους ΚΑΛΟΥΣ από κάποιον «θετικό» μάρτυρα, ο γιατρός θα χάσει την πελατεία του με τα φακελάκια, η οποία θα τον εκλάβει στην συνείδησή της σαν ΚΑΛΟ, λόγω λίστας. Οπότε δεν θα τον συμφέρει να παίζει σε διπλό ταμπλό. Θα πρέπει τότε να αποφασίσει να είναι αποκλειστικά ΚΑΚΟΣ ή αποκλειστικά ΚΑΛΟΣ.
Β1.6. Αν κάποιος καταγγείλει ότι ένας γιατρός είναι κακώς στη λίστα με τους ΚΑΛΟΥΣ, τότε θα εξετάζουμε την περίπτωση και θα ζητάμε τα στοιχεία του καταγγέλοντος. (Εδώ νομίζω χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή και περισσότερες ιδέες για το πώς θα οργανωθεί).
Β1.7. Σχετικά με τη δημοσιοποίηση της λίστας. Αυτή μπορεί να γίνει σε συνεργασία με όσα blogs ή sites συμφωνούν με την ιδέα. Πιθανόν όσα είναι ευαισθητοποιημένα με το θέμα της Αμαλίας.
Στο σημείο αυτό παραθέτω κάποιες προτάσεις που δέχτηκα στα σχόλια από αναγνώστες :
Xavier είπε...
Η ιδέα της db είναι πάρα πολύ καλή. Το πρόβλημα είναι ότι οι καταχωρήσεις της θα πρέπει να είναι επώνυμες και σχολαστικά ελεγμένες. Αν και τώρα που το σκέφτομαι, ίσως να μην είναι πρόβλημα αυτό, αλλά επιπλέον πλεονέκτημα.

περαστικός είπε...
Η ιδέα δεν είναι άσχημη και αν υπάρξει καταγγελία για κάποιον από τους γιατρούς που είναι στη λίστα στο διαχειριστή της βάσης, το όνομά του θα μπορεί απλώς να αφαιρείται. Επιπλέον, θεωρητικά, αν μια τέτοια λίστα γίνει δημοφιλής, μπορεί ενδεχομένως να αποτελέσει και κάποιο κίνητρο για τους γιατρούς. Τώρα, πόσο αποτελεσματική θα είναι πρακτικά, δεν ελπίζω σε πολλά, εξαρτάται βλέπεις και από την υποδοχή της από τους ασθενείς και τους συγγενείς τους. Από την άλλη πλευρά σκέφτηκα και άλλο ζήτημα, οι γιατροί μπορεί να βάζουν δικούς τους ανθρώπους για να τους εντάσσουν στη λίστα ή να το κάνουν και οι ίδιοι, οπότε... Εκτός αν ενημερώνεται και ο αριθμός των θετικών μαρτυριών, αλλά πάλι υφίσταται πρόβλημα. Βλέπεις τις δυσκολίες που εμφανίζονται.
VK είπε...
Ωραία, έχουμε μια επιλογή ανάμεσα στη διατήρηση της ανισορροπίας και στο χάος. Τι αισιόδοξο!!!!Αγαπητή cynical διαφωνώ σε κάποιο βαθμό με όλα αυτά. Δεν λέω ότι η πάταξη της διαφθοράς δεν θα φέρει αντιδράσεις. Ο τρόπος διόρθωσης της κείμενης κατάστασης είναι διττός. Πρώτον, να υπάρξει μια ομάδα ανθρώπων που συνειδητά και με προσωπικό και πολιτικό κόστος να θέλει να αλλάξει τα πράγματα (πράγμα που σήμερις δυστυχώς δεν υπάρχει....). Δεύτερον, να δώσει τα κάταλληλα κίνητρα προς μια ευνομούμενη συμπεριφορά και επιπλέον να είναι αυστηρή όσο δεν παίρνει με τους παραβάτες. Για το θέμα έχω γράψει και σχετικά στο Blog μου χτες....Καλά συννενοημένοι είμαστε?????
ο Ν.Π. είπε...
Σκέφτηκα και ένα σύστημα με points σχετικά με αυτό.
Π.χ. -1 για κάθε καταγγελία, +1 για κάθε επιβράβευση.
Δεν χρειάζεται να δημοσιεύεται το σκόρ, αλλά θα ξέρουμε πόσο συμπτωματική ή επιβεβαιωμένη είναι η εικόνα που έχουμε.
Θα ήταν καλό οι καταγγελίες ή οι επιβραβεύσεις να είναι επώνυμες, δηλ. να επιδέχονται εξακρίβωση, αλλά αυτό είναι ένα πολύ λεπτό θέμα.
Μια ιδέα είναι η επώνυμη καταγγελία να έχει μεγαλύτερο βαρος (points) απο την ανώνυμη.

η CYNICAL είπε...
Τώρα με point-system, των γιατρών νομίζω ότι τα αρνητικά points δεν πρέπει να έχουν το ίδιο βάρος με τα θετικά. Αν ο συνολικός βαθμός είναι π.χ. +1 αυτός μπορεί να έχει προκύψει είτε από 5 επιβραβεύσεις και 4 καταγγελίες, είτε από 1 επιβράβευση. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι το ίδιο πράγμα. Άρα πιστεύω ότι η βαθμολόγηση θα πρέπει να είναι weighted. Πώς;

Κυριακή 2 Μαρτίου 2008

Στο ..."μεταξύ" ωφελεί να εκμεταλλευτούμε τις δωροληψίες!!!

Ωραία η ιδέα, ωραία η προσπάθεια, που ξεκίνησαν οι φίλοι συμπλογκίστες με τούτο δώ το μπλόγκ και τα "μπανεράκια" και που μπήκαμε και εμείς στην πορεία.
Πρέπει να είναι όμως και επίμονη, ΠΟΛΥ ΕΠΙΜΟΝΗ, για να φέρει κάποτε αποτελέσματα. Σχεδόν σε όλα τα άρθρα και τα σχόλια διαφαίνεται πόσο εξαπλωμένη, πόσο ριζωμένη είναι η αντίληψη στην κοινωνία μας πως, χωρίς "γρηγορόσημο" ή "φακελλάκι", δεν περπατάει τίποτα.
Άρα και ο χρόνος που θα χρειαστεί για να αλλάξουν κάπως τα πράγματα, έτσι ώστε να αναθαρρήσει λίγο ο κόσμος και να πάψει να θεωρεί την δωροδοκία ως την πρώτη (αν όχι και την μόνη...) λύση στα προβλήματά του, θα είναι πολύς.
«Σφίγγοντας τα δόντια» για να μην υποκύψουμε στον πειρασμό (ή τον εκβιασμό κατά περίπτωση...) να δωροδοκήσουμε, διότι έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ, μπορούμε, ...εντωμεταξύ, μέχρι να αλλάξουν τα πράγματα, να βρούμε τρόπους να εκμεταλλευτούμε την ΔΩΡΟΛΗΨΙΑ, για όφελος δικό μας, ή του Συνόλου, δίνοντας ταυτόχρονα ένα σκληρό μάθημα στους δωροδοκούντες.

ΑΣ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΘΕΑΤΡΟ. ΩΦΕΛΕΙ !
Η πραγματική ιστορία, που θα σάς διηγηθώ, δείχνει μια τέτοια ταχτική. Είμαι σίγουρος ότι εσείς μπορείτε να επινοήσετε και άλλες, πιό ταιριαστές σε ζητήματα που σάς αφορούν.
ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ
Αγορά 3 καινούριων φορτηγών αυτοκινήτων.
Ο ΧΡΟΝΟΣ
Καλοκαίρι του 1966.
ΤΟ "ΣΚΗΝΙΚΟ"
Η Έκθεση και τα Γραφεία μιάς αντιπροσωπείας φορτηγών στην Αθήνα.
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
Ο Εργολάβος-αγοραστής, ο Αρχι-σωφέρ του, ο Πωλητής των φορτηγών.
ΤΟ "ΣΕΝΑΡΙΟ"
Έχοντας καταλήξει, μετά από μελέτη των φυλλαδίων και συγκέντρωση γνωμών από προηγούμενους χρήστες, σε μιά μάρκα φορτηγών, από τις δύο που κυριαρχούσαν τότε στην αγορά των φορτηγών (VOLVO και MERCEDES) και ξέροντας ότι ο μεταξύ τους ανταγωνισμός ήταν σκληρός (και "περιλάμβανε" βέβαια και μίζες...) ο αγοραστής σκέφτηκε να αξιοποιήσει αυτή τους τη διάθεση (να μιζάρουν για να πουλήσουν), ώστε να τού στοιχίσουν φτηνότερα τα φορτηγά, αφού ήξερε επίσης ότι από ένα όριο και κάτω δεν θα κατέβαζαν τις τιμές, όσο παζάρι και άν έκανε.
Εμφανίζεται λοιπόν στην αντιπροσωπεία με τον σωφέρ του για σύμβουλο και δοκιμαστή των φορτηγών και άρχισαν να παίζουν την ...πανάρχαια κωμωδία του δύσπιστου και του καταφερτζή.
Ο αγοραστής όλο αμφιβολίες, ερωτήσεις, δοκιμές επί δοκιμών, επάλληλες επισκέψεις με κενά ανάμεσα (για να δώσει την εντύπωση ότι κοίταζε κι αλλού). Ο σωφέρ προσηνής και φανερά θετικός για την υπεροχή της μάρκας, ο πωλητής τρωγώτανε να πετύχει την πώληση και, όταν απηύδησε, πάσσαρε τελικά στον σωφέρ ένα φακελλάκι με 3% της αξίας των φορτηγών, για να πείσει το αφεντικό.
Μόλις έγινε αυτό, "πείσθηκε" τ΄αφεντικό, υπόγραψε τα συμβόλαια, όλα εντάξει, παραγγέλθηκαν μπύρες.
ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ
Πίνοντας τις μπύρες ο αγοραστής άρχισε να περιγράφει στον πωλητή πόσο υγιή επιχείρηση είχε δημιουργήσει, ότι δούλευε μόνο με έντιμο προσωπικό, ότι...., ότι...., ότι...., ότι.... τόν "έπρηξε" στην περιαυτολογία!
Στο τέλος ο πωλητής δεν κρατήθηκε και τού «κάρφωσε» τον σωφέρ του (ο οποίος σκόπιμα είχε φύγει εντωμεταξύ...) ότι τελικά κι αυτός πήρε φακελλάκι για να βοηθήσει στην πώληση...
Φαντάζεστε το σόκ του πωλητή, όταν ο αγοραστής έβγαλε από την τσέπη του και τού έδειξε το φακελλάκι με το 3% της δωροδοκίας του σωφέρ...

Ειδικά αν φτιάχνετε σπίτι μόνοι σας, δοκιμάστε το με κάθε σοβαρή προμήθεια υλικών, χρησιμοποιώντας έναν έμπιστο τεχνίτη ή μηχανικό. Θα σάς στοιχίσουν φτηνότερα.
Θυμηθείτε όμως να δώσετε στο τέλος και το μάθημα στους προμηθευτές: Αυτό θα τούς κάνει να σκεφτούν δυό φορές πρίν ξαναδοκιμάσουν την δωροδοκία ως μέσο πώλησης.
Μιά άλλη "περιοχή εφαρμογής" είναι η προμήθεια πετρελαίου στις πολυκατοικίες: Πολλές εταιρείες δίνουν «δωράκια» στον διαχειριστή για να τίς προτιμήσει...